Termomodernizację przeprowadza się, aby poprawić efektywność energetyczną budynku oraz obniżyć koszty za ogrzewanie. Aby jednak mieć pewność skuteczności przedsięwzięcia należy wybrać odpowiednie izolatory. Czym kierować się podczas dokonywania decyzji o wyborze materiałów izolacyjnych?
Styropian
Polistyren spieniony ma postać lekkich białych granulek o porowatej strukturze, powstających poprzez spienienie granulek polistyrenu w procesie podgrzania pary wodnej. Najczęściej występuje jako uformowana płyta lub mata laminowana papą. Można spotkać go również w formie sypkiego granulatu, który powszechnie stosowany jest jako dodatek do tynków czy zapraw. Styropian, gdyż tak potocznie nazywany jest w Polsce polistyren spieniony, jest jednym z najczęściej stosowanych izolatorów w procesie termomodernizacji.
Lambda (λ), która stanowi jeden z najistotniejszych parametrów charakterystyki materiału dociepleniowego, dla tego izolatora występuje w przedziale pomiędzy 0.031 a 0.044 W/(mK). Kierując się przy wyborze tym współczynnikiem trzeba wiedzieć, że im wartość lambdy jest mniejsza, tym styropian trudniej przewodzi ciepło, czyli w konsekwencji lepiej chroni budynek przed wychłodzeniem.
Styrodur
Styrodur, czy inaczej styropian XPS, jest materiałem podobnym do styropianu, jednak otrzymywanym w procesie spieniania, a następnie ekstrudowania polistyrenu z dodatkiem środka pianotwórczego, który poddaje się działaniu wysokiej temperatury oraz ciśnienia. W porównaniu ze styropianem cechuje go większa wytrzymałość mechaniczna oraz wyższe parametry izolacyjności termicznej. Parametr przewodzenia ciepła w przypadku styropianu XPS wynosi od 0,027 do 0,040 W/(m K). Izolator ten, podobnie jak styropian, jest materiałem samogasnącym klasy E.
Celuloza
Celuloza, której cząsteczki uzyskuje się w drodze przetwarzania papieru gazetowego, zabezpieczonego retardantami i impregnatami, stanowi najbardziej ekologiczny sposób docieplenia ram drewnianych. Ocieplenia cząsteczkami celulozy można wykonać dwoma metodami - pierwsza z nich polega na pneumatycznym wdmuchiwaniu włókien celulozy w przestrzenie, które występują w elementach konstrukcji budynku – jest to metoda tak zwana „na sucho”. Istnieje także sposób wykonania „na mokro”, w którym wykorzystuje się pompę wodną i dyszę natryskową. Tak zwilżony materiał nanosi się na powierzchnię ściany, po czym przykrywa suchym tynkiem lub płytami elewacyjnymi.
Współczynnik przewodzenia ciepła celulozy wynosi od 0,037 do 0,042 W/mK, co oznacza, że materiał ten jest równie dobrym izolatorem, jak styropian czy wełna mineralna. Warto zaznaczyć, że czynnikiem wyróżniającym celulozę spośród innych izolatorów jest możliwość eliminacji mostków cieplnych, a wynika to z technologii jej nanoszenia.
Artykuł pochodzi z serwisu Artelis
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz