Pielęgnacja drewnianych podłóg lakierowanych.

Cyklinowanie lakierowanych podłóg drewnianych związane jest najczęściej z wyłączeniem z użytkowania na okres kilku dni jednego z pomieszczeń w naszym mieszkaniu, przenoszeniem wielu mebli, sprzątaniem zarówno przed jak o po cyklinowaniu. Jak tego uniknąć?

Na długi czas użytkowania drewnianych, lakierowanych podłóg decydujace znaczenia mają:

1. Zachowanie właściwych dla drewna warunków klimatycznych,

2. Zabezpieczenie podłóg przed uszkodzeniami mechanicznymi,

3. Odpowiednia pielęgnacja lakierowanej powierzchni podłogi.

1/ Zachowanie właściwych dla drewna warunków klimatycznych . Najlepsze dla drewna warunki klimatyczne w pomieszczeniach to:

• wilgotność powietrza w granicach 45% - 65%,

• temperatura powietrza od 18oC do 22oC

Zmiana w/w parametrów wpływa na zmianę wilgotności drewna, a tym samym zmianę jego wymiarów. Zmiany te mogą powodować:

• powiększenie się szczelin w podłodze,

• wypadanie masy szpachlowej,

• mikropęknięcia lakieru,

• zniekształcenie pojedynczych elementów podłogi tzw. łódeczkowanie,

• przy ekstremalnych zmianach tych warunków nawet oderwanie się podłogi od podłoża.

Zapewnienie optymalnych dla drewna warunków ogranicza zmiany wilgotności drewnianych elementów podłogi, a tym samym zmniejsza jego „pracę”. Długotrwałe i częste zmiany tych warunków w dużym stopniu nasilają wyżej wymienione skutki przez łatwiejsze wnikanie wilgoci poprzez mikropęknięcia lakieru oraz powiększone szczeliny pomiędzy elementami podłóg. Zmiany te następują w różnym stopniu zależnym od rodzaju drewna.

W utrzymaniu odpowiednich dla drewna warunków pomaga sprawna wentylacja, wietrzenie pomieszczeń oraz odpowiednie urządzenia – nawilżacze i osuszacze powietrza.

Nawilżacze powietrza – najczęściej używane są następujące typy nawilżaczy:

• parowe – zasada działania podobna do parowania gotującej się wody, ich konstrukcja jest prosta, są higieniczne (wysoka temperatura pary likwiduje bakterie i drobnoustroje zawarte w wodzie), zużywają jednak więcej energii oraz podnoszą temperaturę w pomieszczeniach,

• ewaporacyjne – ich zasada działania polega na naturalnym parowaniu wody z ruchomych płyt zanurzających się w pojemniku z wodą, płyty te owiewane są powietrzem zamontowanego wewnątrz wentylatora, ten typ nawilżaczy jest najzdrowszy, najbardziej energooszczędny, prosty w budowie i użytkowaniu, nawilżacze te oczyszczają powietrze z kurzu i pyłu (ruch powietrza wymuszony wewnętrznym wentylatorem powoduje, że kurz osiadający na wilgotnej powierzchni płyt wymywany przez wodę pozostaje na dnie pojemnika),

• ultradźwiękowe – ich zasada działania polega na mechanicznym rozbijaniu ultradźwiękami cząsteczek wody w parę wodną, nawilżacze te są bardzo energooszczędne, ciche, ich główną wadą jest wrażliwość na zanieczyszczenia wody oraz osiadanie wokół urządzenia soli wapnia zawartych w wodzie, brak odpowiednio częstego ich czyszczenia może powodować rozsiewanie bakterii i drobnoustrojów rozwijających się w wodzie zalegającej w urządzeniu.

Osuszacze powietrza – zależności od zasady działania dzielimy na:

• kondensacyjne – w których wilgoć zawarta w powietrzu skrapla się na schładzanych płytach parownika, urządzenia te nie podwyższają temperatury w pomieszczeniach, wydajność tych urządzeń spada znacznie wraz ze spadkiem temperatury w osuszanym pomieszczeniu, orientacyjna wydajność tych osuszaczy zawiera się w granicach: 0,25 ltr - 45 ltr wody/dobę,

• adsorpcyjne – typowo przemysłowe (fabryki, baseny) urządzenia, działają na zasadzie pochłaniania wilgoci poprzez obracający się bęben, którego elementy pokryte są substancją silnie higroskopijną, konstrukcja tych urządzeń umożliwia osuszanie powietrza nawet w bardzo niskich, a nawet ujemnych temperaturach, wadami tych osuszaczy są hałas oraz wysoka cena urządzeń. Orientacyjna wydajność 14 – 28 ltr wody/dobę.

2/ Zabezpieczenie podłóg przed uszkodzeniami mechanicznymi – wszystkie lakiery podłogowe ulegają ciągłemu, powolnemu ścieraniu. Nawet bardzo małe ilości piasku lub kurzu na polakierowanej powierzchni działają jak papier ścierny.

Aby uniknąć rys, zadrapań lakierowanych podłóg oraz ułatwić przesuwanie mebli stosujemy specjalne podkładki pod nogi mebli oraz pod przedmioty stojące bezpośrednio na podłodze. W przypadku przesuwanych na kółkach foteli obrotowych stosujemy specjalne, miękkie kółka lub matę ochronną.

Wszelkie rozlane na podłodze ciecze niezwłocznie powinniśmy usuwać miękką szmatką. Do zmywania nie wolno używać ostrych środków czyszczących lub detergentów. Nie powinniśmy zakrywać podłóg foliami lub innymi materiałami nie przepuszczającymi powietrza. Zalecamy specjalny karton (malarski).

Zaleca się w miarę częstą wymianę wycieraczek, sprzątnie powierzchni podłogi oraz ograniczone używanie twardego obuwia.

Przestrzeganie w/w zasad zdecydowanie zmniejsza ryzyko szybkiego uszkodzenia polakierowanej powierzchni, a tym samym wydłuża czas użytkowania podłogi.

3/ Odpowiednia pielęgnacja polakierowanej powierzchni podłogi – pełne utwardzenie lakieru po cyklinowaniu i lakierowaniu trwa, w zależności od użytego lakieru, na ogół kilka dni. W tym czasie nie powinno się używać podłóg, czyścić je tylko na sucho, nie wolno układać na niej nieprzepuszczającej powietrza folii. Prawidłowo wykonana, regularnie wykonywana pielęgnacja podłóg lakierowanych może przedłużyć ich czas użytkowania nawet o 40-60%.

Preparatów do pielęgnacji podłogi lakierowanej i olejowanej nie powinno używać zamiennie, gdyż możemy uszkodzić warstwę lakieru. Należy dokładnie zapoznać się z zaleceniami producenta.

Szczególnie ważne jest to przy pierwszej pielęgnacji podłogi po lakierowaniu. Na czystą, suchą podłogę miękką szmatką nanosimy się niewielką ilość preparatu, który rozprowadzamy zgodnie z kierunkiem włókien drewna. Na większych powierzchniach lepiej jest wykonać ten zabieg maszyną z białym padem.

Kolejne pielęgnacje przeprowadza się w zależności od sposobu ich użytkowania.

W mało użytkowanych pomieszczeniach (np. sypialniach) pielęgnację powinno przeprowadzać się co najmniej jeden raz w roku. Drewniane schody, podłogi w biurach, kuchniach, restauracjach co ok. 2-3 tygodnie. Większość preparatów na bazie wodnej nie wymaga polerowania, są łatwe w stosowaniu. Do usuwania mocnych zabrudzeń z lakierowanych powierzchni zaleca się środki na bazie rozpuszczalników. Poleca się wykonać próbę w mało widocznym miejscu. Natychmiast po zakończeniu prac preparatami na bazie rozpuszczalników, ze względu na możliwość samozapłonu, szmatę lub pad należy zamoczyć w wodzie lub zamknąć w puszce.

Na co dzień polecamy suche metody czyszczenia podłóg. Najlepsze do tych celów są miękkie szczotki oraz specjalne końcówki odkurzacza. W przypadku nieco większych zabrudzeń podłogi czyścimy lekko wilgotną szmatką lub bardzo dobrze(!) odciśniętym mopem.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis