Jeżeli decydujemy się na wyłożenie tarasu płytkami, przede wszystkim musimy wiedzieć o tym, że musimy zakupić konkretnych ich rodzaj. Mogą to być ceramiczne płytki podłogowe, koniecznie mrozoodporne, płytki klinkierowe lub gresowe.
Artykuł pochodzi z serwisu Artelis
Kolejne na co powinniśmy zwrócić uwagę to parametr nasiąkliwości płytek. Nie powinna ona przekraczać trzech procent. Poza tym odporność na ścieranie. Pod tym względem płytki powinny mieć co najmniej trzecią klasę.
Cenne informacje na temat wykładania płytek na przestrzeniach zewnętrznych znaleźć można na różnych forach budowlanych.
Bardzo rozsądnym jest przed rozpoczęciem wykładania płytek rozrysować szkic tego, jak płytki powinny być rozmieszczone. Okaże się bowiem, że część z nich będzie wymagać przycięcia, a najlepiej gdy właśnie ten obszar powierzchni z przyciętymi płytkami, będzie najmniej widoczny.
Należy wcześniej zastanowić się również nad tym, jakiej szerokości będą spoiny między kafelkami. Wartość ta zależna powinna być od wielkości samych płytek. Im płytki większe, tym szersze spoiwa.
Jeżeli dopiero co wylaliśmy betonową powierzchnię tarasu, nie można rozpocząć wykładania płytek wcześniej niż przed upłynięciem dwudziestu ośmiu dni. Ważne są również warunki pogodowe, jakie panować będą podczas prac. Temperatura nie może być niższa niż +5 stopni C. Powierzchnia powinna być oczyszczana z piasku, pyłu i innych zanieczyszczeń. Najlepiej wyczyścić ją za pomocą szczotki i odkurzacza.
Skontrolować należy również, czy w betonowej powierzchni nie znajdują się pęknięcia. Jeżeli takowe zaobserwujemy, należy je zwilżyć i wypełnić zaprawą cementową.
Po wykonaniu tych prac należy całość powierzchni pomalować specjalnym środkiem gruntującym do betonu. Dzięki tej praktyce zwiększy się przyczepność kleju.
Powierzchnię tarasu czy też balkonu, wykładamy płytkami według projektu, który wcześniej naszkicowaliśmy. Należy również wyznaczyć dwie prostopadłe linie, wzdłuż których będziemy układać płytki. Na jednej z nich mocujemy długą, drewnianą listwę.
Rozrabiamy zaprawę klejącą w wiadrze. Powinna ona być elastyczna i wodoszczelna. Podczas tej czynności stosować należy się dokładnie do wskazań producenta kleju zamieszczonych na opakowaniu.
Przygotowany klej nakładamy na powierzchnię za pomocą zębatej pacy. Klejenie płytek rozpoczynamy od środkowej części powierzchni kierując się wzdłuż drewnianej listwy. Płytki dokładnie dociskamy do warstwy kleju. Możemy pomóc sobie gumowym młotkiem.
Pomiędzy płytkami wpasowujemy krzyżyki dystansowe, które zapewnią równe odległości pomiędzy nimi, które później wypełnimy spoiwem. Ważne, aby za pomocą poziomnicy kontrolować równe ułożenie płytek. Na krawędziach powierzchni należy umieścić profil kątowy.
Do spoinowania zabieramy się na trzeci dzień po wyłożeniu płytek. Używamy do tego specjalnej masy spoinującej o właściwościach elastycznych i wodoszczelnych, przeznaczonej do stosowania na zewnątrz. Masę jednorazowo nakładamy na obszar nie większy nić jeden metr kwadratowy.
Po wyschnięciu spoin należy za pomocą wilgotnej gąbki zebrać nadmiar masy i wyrównać linię fug. Na koniec całość wycieramy na mokro i gotowe.
Artykuł pochodzi z serwisu Artelis
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz