Dzisiaj nie możemy się bez niej obejść, ale kiedyś była niczym korona - rarytasem przeznaczonym dla głów wybrańców losu. Chodzi o poduszkę, która niegdyś stanowiła wyznacznik luksusu, a dziś bywa częstym gościem w naszych domach.
Jest nie tylko funkcjonalnym elementem wyposażenia sypialni, bez którego większość z nas nie wyobraża sobie życia, ale także stanowi wspaniałą dekorację wnętrza naszego domu, czy też mieszkania.
Pierwsze wzmianki o istnieniu poduszek można napotkać tysiące lat temu w Mezopotamii i Egipcie. Podgłówki można znaleźć m.in. w grobowcach faraonów. Mimo tego, że przeznaczone były tylko i wyłącznie dla arystokracji, wcale nie były ani miękkie, ani komfortowe. Większość z nich wykonana była z litego drewna, którego blok kształtowano podgłówek, z lekkim wyprofilowaniem i wgłębieniem w środku, który był prototypem dzisiejszych poduszek. Poduszki te z całą pewnością nie należały do najwygodniejszych, ale spełniały doskonale swoją funkcję, a mianowicie uniemożliwiały robactwu wchodzenie do nosa, uszu i ust podczas snu.
Poduszki, w nieco bardziej dekoracyjnej wersji, znane i popularne były także w Chinach, gdzie przez ponad milenium wykonywano je dla członków królewskiej dynastii z takich materiałów jak drewno, nefryt, brąz, bambus i słynna chińska porcelana. Były to często małe dzieła sztuki, którym nadawano kształt lub dekorowano wizerunkami zwierząt, roślin, ludzkich postaci, czy tez geometrycznych kształtów. Przez stulecia preferowano poduszki wykonane z twardych materiałów, ponieważ te miękkie miały rzekomo źle wpływać na witalność, na krążenie krwi oraz zgodnie z ówczesnymi wierzeniami nie nadawały się całkowicie do odganiania złych demonów.
Bogaci i wpływowi Rzymianie i Grecy cenili sobie komfort i wygodę, dlatego do wypełniania swoich poduszek używali już miękkich materiałów, jak słoma, trawa i znane współcześnie pierze. Stały się one przydatnym akcesorium, zwłaszcza podczas długich wieczerzy, które rzymianie zwykli spożywać na leżąco. W średniowiecznej Europie poduszki były praktycznie nieznane wśród niższych klas, natomiast haftowane poduszki dekoracyjne stały się modnym akcesorium upodobanym przez arystokrację, ich wizerunki można znaleźć w manuskryptach pochodzących z tamtego okresu. W Anglii za dynastii Tudorów wprowadzono natomiast całkowity zakaz stosowania poduszek. Król Henryk VII zezwolił na ich używanie jedynie kobietom podczas porodów. Na szczęście krótko po rozpoznaniu pełnego potencjału poduszki, stała się ona popularnym produktem domowym.
Kiedy nastał już XVI wiek, poduszki były już bardzo popularne. Wtedy też pojawiło się pojęcie poszewki, a miało to związek z tym, że wypełnienie poduszek trzeba było często wymieniać ze względu na rozwijające się w nich pleśń i robactwo, które powodowały choroby, często także śmiertelne. Dekoracyjne poduszki były zabierane też do kościołów i służyły często jako klęczniki, każda Biblia spoczywała także na własnej, specjalnej poduszce. Poduszki wraz z pozostałymi elementami tekstylnymi do domu i sypialni w takiej postaci, w jakiej występują współcześnie, wprowadzono dopiero w XIX wieku, ale dopiero w XX wieku zaczęto produkować je na skalę przemysłową. Wtedy też poduszka trafiła do milionów domów na całym świecie, gdzie stała się niezbędnym elementem wystroju.
Artykuł pochodzi z serwisu Artelis
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz