Jak dbać o blat kuchenny

Artykuł opisuje codzienne czynności, które powinny być unikane aby uchronić blat przed ich szkodliwymi skutkami i zachować jego piękno na wieki.

Urządzając swoją kuchnię chcemy aby była ona estetyczna i praktyczna. Oba te warunki spełnia granit, który jest zarówno ładny i trwały, a dodatkowo podnosi wartość domu lub mieszkania. Granit jest drugim najtwardszym kamieniem na świecie zaraz po diamencie, jest roztopioną skałą która bez problemu wytrzyma temperaturę postawionego garnka lub innego przedmiotu. Ze względu na swoją twardą strukturę jest odporny na większość wypadków, które mogą się przydarzyć w kuchni. Jest także bardzo praktyczny, a fachowo zainstalowane elementy granitowe wytrzymają na wieki.

Aby podwyższyć praktyczność blatów granitowych, kamień ten jest dokładnie polerowany, dzięki temu jest łatwiejszy w czyszczeniu i utrzymaniu pięknego wyglądu. Niemniej jednak
w sprzedaży dostępne są impregnaty, które swoimi właściwościami ułatwiają dbanie o granit
i zapobiegają jego plamieniu. Impregnaty używa się okresowo jako dodatkowe zabezpieczenie poleru.

Pomimo tego że granit jest uważany jako najtrwalszy materiał na blaty czy inne elementy do domu, on także wymaga właściwego traktowania. Polega to na zwracaniu uwagi na to co jest kładzione na jego spolerowanej powierzchni. Mimo że tnąc czy przesuwając garnki po blacie w czasie codziennych prac nic złego nie powinno się stać, starajmy się unikać takich czynności,
a uchroni to nas od porysowania. Warto także unikać stawiania bezpośrednio na blacie np: soku cytrynowego, octu itp, gdyż w dłuższym okresie czasu mogą one spowodować jego zmatowienie i źle wpływać na poler, nieuszkadzając kamienia samego w sobie. Do codziennego czyszczenia blatu zalecamy używania miękkiej gąbki lub szmatki z płynem do mycia z PH obojętnym zamiast szorstkich szmatek. Po wyschnięciu blatu, smugi wody najlepiej jest wytrzeć suchą ścierką.

Jeżeli już powstaną jakieś zadrapania lub odpryski zaleca się konsultację z firmą kamieniarską, która podejmie decyzję można przywrócić blatu świetność. Większość prac naprawczych można dokonać na miejscu, niezbędny jest jedynie odpowiedni sprzęt.

Granit jest ekskluzywny i atrakcyjny. Ma siłę i piękno, a jeżeli jednocześnie jest odpowiednio użytkowany i chroniony będzie zachwycał nas swym urokiem przez wiele lat. I dlatego granit jest preferowanym materiałem na blaty kuchenne, rozmaita gama kolorów granitu nadaje kuchni ciepło i indywidualny charakter.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Zlewozmywak granitowy - powodów dla których warto go kupić..

Kilka słów o tym, dlaczego i czy warto spośród szerokiej oferty zlewozmywaków warto zdecydować się na zlewozmywak granitowy...

Czy wyobrażasz sobie kuchnię bez zlewozmywaka?

To niemożliwe, prawda? Cokolwiek robisz – myjesz, przygotowujesz posiłek czy nawet sprzątasz, zlewozmywak jest w stałym użyciu. Nawet posiadając zmywarkę, nie ma mowy o usunięciu tego elementu z kuchni. Właśnie przy nim wykonujesz prawie 90% czynności związanych z przygotowaniem produktów do posiłku - myjesz, kroisz, suszysz i obierasz owoce czy warzywa; rozmrażasz, myjesz i suszysz naczynia.

Dlatego tak ważny jest wybór zlewozmywaka, który nawet po kilku latach zachowa swój piękny wygląd. Do takich zlewozmywaków na pewno zalicza się zlewozmywak granitowy. Dlaczego warto zastanowić się nad wyborem tego typu zlewozmywaka?

Powód 1 – zlewozmywaki granitowe są odporne na zarysowania i uderzenia. Możesz zapomnieć o nieestetycznych i nieusuwalnych rysach, no chyba, że specjalnie będziesz tą właściwość sprawdzał ;-)
Można powiedzieć, że te zlewozmywaki są po prostu nie do zdarcia. A wszystko to dzięki mieszance mielonego kamienia z żywicami akrylowymi i pigmentami, zazwyczaj w proporcji 80% na 20%.
Materiały te barwą i chropowatą powierzchnią przypominają do złudzenia naturalny kamień.

Powód 2 – jeżeli miałaś problem z zaciekami, widokiem osądzającego się kamienia, który powstawał i był widoczny na zlewozmywakach stalowych, to w przypadku zlewozmywaków granitowych możesz o tym zapomnieć. Jeżeli nawet powstaną, to dzięki wilgotnej gąbce z płynem do naczyń znikną one tak szybko, jak powstały. Pielęgnacja i czyszczenie jest po prostu dziecinnie łatwe.

Powód 3 – zlewozmywaki granitowe są odporne na szok termiczny, wysoką temperaturę oraz na światło słoneczne - jednym słowem bez żadnego szwanku znoszą wszelkie kuchenne czynności, np.: odcedzanie ziemniaków.

Podwód 4 – dzięki różnorodności kolorów bez problemu dopasujesz zlewozmywak granitowy kolorystycznie do wystroju kuchni. Jeżeli chcesz, kupisz zlewozmywak zielony, czerwony czy nawet niebieski! A do tego jeszcze bateria w tym samym kolorze. Czego chcieć więcej?

Powód 5 – szeroka oferta sprawia, że możesz mieć problemy z wyborem konkretnego zlewozmywaka ;-) Możesz kupić zlewozmywak okrągły, owalny, prostokątny, od 1 komory po 2,5 komory, z ociekaczem lub bez. Do tego szeroka oferta akcesoriów dopasowanych do zlewozmywaka sprawi, że praca przy takim zlewozmywaku stanie się przyjemnością.

Podwód 6 – na zlewozmywaki granitowe producenci zapewniają wieloletnią gwarancję. Standardem zaczyna być gwarancja 10 letnia, nowością gwarancja wieczysta. Co to oznacza dla Ciebie? Przez wiele lat nie musisz martwić się o zlewozmywak. A on, przy minimalnej pielęgnacji będzie po 10 latach wyglądał tak samo, jak w dniu zakupu!

Powód 7 – to jego niepowtarzalny, oryginalny i wyjątkowy wygląd. Ale o tym musisz się przekonać naocznie ;-)

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Układamy panele podłogowe: jak uniknąć często popełnianych błędów?

Obecnie samodzielne ułożenie drewnianej podłogi jest proste jak nigdy dotąd. Jest to możliwe dzięki laminowanym panelom podłogowym, łączonym na zatrzask (bez użycia kleju). Jednak aby podłoga cieszyła nas swoim wyglądem przez wiele lat, zanim zabierzemy się do układania paneli, zwróćmy uwagę na kilka rzeczy...

Obecnie samodzielne ułożenie drewnianej podłogi jest proste jak nigdy dotąd. Jest to możliwe dzięki laminowanym panelom podłogowym, łączonym na zatrzask (bez użycia kleju). Jednak aby podłoga cieszyła nas swoim wyglądem przez wiele lat, zanim zabierzemy się do układania paneli, zwróćmy uwagę na kilka rzeczy.

Jakie panele kupić?

Przy zakupie paneli kieruj się kilkoma kryteriami. Pierwsze z nich to grubość. Dobrym standardem są panele o grubości 8mm. Jeżeli chcesz trochę oszczędzić, możesz wybrać panele cieńsze – 7mm. Odradzam natomiast panele o grubości 6mm, które mają słabą wytrzymałość (to typowy tani produkt z supermarketów). Podłoga z paneli i tak jest relatywnie tania, więc nie ma co przesadzać z oszczędzaniem.

Kolejna sprawa to tzw. klasa użyteczności, która określa odporność na zużycie. Czasem sprzedawcy używają też określenia klasa ścieralności. Najtańszy wariant to panele w klasie AC2, które nadają się jedynie do pomieszczeń mieszkalnych mało użytkowanych (np. sypialnie). Panele w klasie AC3 sprawdzą się w pomieszczeniach mieszkalnych średnio i intensywnie użytkowanych (pokój dzienny, przedpokój). Bardziej wymagający mogą zainwestować w panele w klasie AC4, które nadają się nie tylko do mieszkań ale również do pomieszczeń publicznych, w których podłoga jest znacznie bardziej narażona na zniszczenie. Istnieją jeszcze panele w klasie AC5 przeznaczone do intensywnie użytkowanych pomieszczeń użyteczności publicznej, np. sklepów. Jeżeli szukasz paneli do mieszkania o raczej nie ma sensu przepłacać za panele w klasie AC5.

Jeżeli w Twoim mieszkaniu lub domu jest duża wilgoć, to warto też upewnić się w sklepie czy panele są zabezpieczone dodatkowo przed wnikaniem wilgoci do ich wnętrza (np. o impregnowanych krawędziach).

Czy podłoga z paneli wymaga izolacji?

Paneli nie układa się bezpośrednio na betonowej posadzce. Najpierw należy rozłożyć warstwę izolacyjną z folii budowlanej, która zabezpieczy przed wnikaniem wilgoci z posadzki. W przeciętnym mieszkaniu wystarczy folia grubości 0,2mm. Pasy rozkładanej folii łączymy na zakład (powinny na siebie zachodzić na 20 do 30 cm).

Na folii układa się podkład wyciszający z pianki polipropylenowej lub miękkiej płyty pilśniowej. Na tak przygotowanej posadzce można rozpocząć układanie paneli.


Na co jeszcze zwrócić uwagę w czasie układania paneli?

Pomieszczenie, w którym układamy panele powinno być czyste i suche.

Panele przywiezione ze sklepu należy położyć w ich oryginalnych opakowaniach w pomieszczeniu, w którym będą układane. Powinny powoli przystosować się do panującej tu wilgotności i temperatury. Do układania podłogi można przystąpić po odczekaniu dwóch dni.

Pierwsza decyzja do podjęcia, gdy zabieramy się już do układania paneli, to kierunek w jakim powinny one leżeć. Aby miejsca łączeń paneli były jak najmniej widoczne, najlepiej ułożyć je równolegle z padaniem promieni słonecznych. Jeżeli w pomieszczeniu są dwa okna na przyległych ścianach, panele kładziemy równolegle do promieni słonecznych wpadających z okna umieszczonego naprzeciw wejścia do pomieszczenia.

Wraz ze zmianami wilgotności i temperatury panele mogą się kurczyć lub rozszerzać. W wyniku tego podłoga może się wybrzuszać. Unikniesz tego zachowując w czasie układania odstępy pomiędzy krawędzią podłogi a ścianą, dając w ten sposób podłodze pewien margines na rozszerzanie się. Fachowo nazywamy to szczelinami dylatacyjnymi. Najlepiej do tego celu użyć tzw. kołków dylatacyjnych, które umieszczamy między panelem a ścianą, a następnie wyjmujemy po ułożeniu całej podłogi. Szczeliny pomiędzy panelami a ścianą zostaną ukryte pod listwą przypodłogową.

W miejscach gdzie nie można położyć listwy maskującej (np. przy futrynach drzwi, czy miejscach gdzie w podłogę wchodzą rury) szczeliny dylatacyjne wypełnia się specjalną elastyczną masą (coś co fachowcy czasem nazywają kitem podłogowym) o barwie zbliżonej do barwy paneli.

Po podłodze z paneli można chodzić w zasadzie od razu po ułożeniu. Życzę miłego użytkowania!

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Meble z historią

Mało kto zdaje sobie sprawę, że meble, tak wszechobecne w współczesnych wnętrzach, nie towarzyszą ludzkości od początku. Tak długo dopóki polowanie stanowiło podstawowe źródło pożywienia, ludzie zmuszeni byli do ciągłych zmian swego położenia, podążając za wędrującymi s...

Mało kto zdaje sobie sprawę, że meble, tak wszechobecne w współczesnych wnętrzach, nie towarzyszą ludzkości od początku. Tak długo dopóki polowanie stanowiło podstawowe źródło pożywienia, ludzie zmuszeni byli do ciągłych zmian swego położenia, podążając za wędrującymi stadami zwierzyny: bizonów, bawołów, jaków czy reniferów. W tych czasach ludzie bądź też nie posiadali domów w ogóle, bądź podróżowali rozbijając przenośne schronienia jak namioty czy wigwamy. Częstokroć budowali też nietrwałe domostwa z gałęzi lub mat, pozostawiając je każdorazowo gdy zmuszeni byli do wędrówki. W takiej sytuacji meble, z natury ciężkie i nieporęczne, nie były praktycznym wynalazkiem. Stoły, krzesła czy szafy mogły stanowić jednie przeszkodę w koniecznej do życia wędrówce. Równie niepraktycznym rozwiązaniem były meble dla już wyżej rozwiniętych ludów koczowniczych, pasących bydło na coraz to nowych pastwiskach. Dopiero wynalezienie rolnictwa i stacjonarnej hodowli bydła, sprawiło że, ludzie rozpoczeli życie osiadłe i zaczeli budować stałe domostwa, dające im schronienie przed kaprysami pogody. W takich warunkach mogły powstać pierwsze meble, które z początkowo prymitywnych belek, kłód, kamieni i mat przeobraziły się w czasie w wysublimowane, praktyczne i stałe elementy wystroju domów, a nawet okazałe dzieła sztuki, stanowiące kosztowną ozdobę co możniejszych członków społeczności. W takiej postaci jaką dziś znamy, meble powstały zapewne najpóźniej w VII tysiącleciu p.n.e. na Bliskim Wschodzie, kiedy to rozwój organizacji i handlu zapoczątkował powstawanie większych ośrodków miejskich. Ze źródeł archeologicznych wiemy np. że już na początku II tysiąclecia p.n.e. w Babilonie, w posagach i spadkach powszechnie znajdowały się, oprócz zwierząt hodowlanych, niewolników, biżuterii, ubrań i materiałów także ceramika i znane współcześnie meble: stoły, krzesła, skrzynie, łóżka, kufry, a nawet pierwowzory dzisiejszych biurek i meble kuchenne.

Wiele o meblach starożytnych dowiadujemy się, dzięki egipskiemu zwyczajowi grzebania wraz z ciałami ludzi, także sprzętów użytku codziennego. W egipskich grobowcach, archeolodzy napotkali olbrzymią liczbę mebli o różnorodnych kształtach i wielorakim przeznaczeniu. Już wtedy meble stanowiły nie tylko element użytkowy lecz również zdobniczy, będący wyrazem statusu społecznego i zamożności ich właścicieli. Tak więc meble zwykłych obywateli Egiptu były pomimo dużej funkcjonalności i dopasowania do potrzeb człowieka raczej prostej budowy i wzornictwa, meble zaś możnych były wyrafinowane, wykwintne, szczodrze zdobione, wykonane z importowanego z terenów Libanu drewna cedrowego, drewna palmowego lub hebanu. Częstokroć meble ówczesnych elit wykonywane były też z kości słoniowej, srebra, malowane i kryte polichromią, a nawet złocone. W tym okresie meble przystosowane były już na tyle dobrze do funkcji i charakteru ludzkiego ciała, że z powodzeniem mogłyby być wykorzystane również w dzisiejszych mieszkaniach.

W okresie starożytnej Grecji i Rzymu, meble również stanowiły nieodłączny element życia, w okresie tym meblarstwo nie rozwinęło się już jednak znacząco, stając się kolejną, stabilną gałęzią ówczesnej gospodarki. Z Grecji i Rzymu nie zachowało się do obecnych czasów jednak wiele mebli, które budowane z drewna, uległy zniszczeniu w wilgotnym i ciepłym klimacie morza śródziemnego. Wiedzę o umeblowaniu czerpać możemy natomiast obficie ze źródeł pisanych, których wiele zachowało się po dzień dzisiejszy oraz ceramiki ozdobnej i użytkowej na której meble stanowią częste tło dla wizerunków ludzi i zwierząt.

Upadek cesarstwa Rzymskiego najechanego przez azjatyckie ludy koczownicze i barbarzyńskie plemiona europy nie spowodował, pomimo zamętu i chaosu ogarniającego na wieki Europę, śmierci kultury antycznej, która w dużej części przejęta została przez najeźdźców i po dziś dzień stanowi podwaliny europejskiej kultury zachodu. Wraz z przejęciem rzymskiej kultury, nauki i sztuki przez przybyszów, nastąpiło przejęcie osiągnięć również w sztuce meblarskiej. Po dziś dzień europejczycy a wraz z nimi niemal cały świat, produkują meble których idee i wzornictwo zapoczątkowano tysiące lat temu.

Meble, które od tysiącleci towarzyszą człowiekowi w jego domowym a z czasem także zawodowym życiu, przeżyły, pomimo swej zachowawczości, wiele większych bądź mniejszych etapów rozwoju. Od średniowiecza po czasy współczesne poszczególne regiony i kraje świata projektowały i zdobiły meble w unikalny sposób, tworząc niezliczoną liczbę styli, będących dziś obiektem zainteresowania historii sztuki i współczesnych firm meblarskich, czerpiących często inspiracje z minionych wieków. Obecnie meble, choć nie zmieniają się zasadniczo od dawna, wciąż są dostosowywane zarówno funkcjonalnością jak i wzornictwem, a dzięki rozwojowi nauki lepiej dopasowują się do ludzkich potrzeb, produkowane są taniej, a nowe materiały pozwalają na osiągnięcie niespotykanej dotąd wytrzymałości i designu.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Jakie meble do wypoczynku?

Meble wypoczynkowe - najbardziej niezwykłe.

Jest wiele różnych mebli, które są dostosowane do tego aby nam się dobrze wypoczywało. W każdym sklepie meblowym, do którego wejdziecie możecie je obejrzeć. Możecie wybrać odpowiednie meble. Na czym więc ma polegać wybór odpowiednich mebli wypoczynkowych?

Jak sama nazwa wskazuje, meble wypoczynkowe służą do wypoczynku. To jest ich główne przeznaczenie. I nie przejmujmy się specjalnie twierdzeniami typu „zdrowe”, „ekologiczne” itp. Ten rodzaj mebli ma nam sprawić przyjemność. Nie używamy ich przez cały dzień ale tylko przez krótki czas i możemy sobie pozwolić na to, aby były po prostu wygodne. Jeśli znajdziemy takie meble, które będą dla nas wygodne i będą nam odpowiadały – prawdopodobnie będą to meble dla nas odpowiednie.

Są meble, na których możemy się położyć w pozycji horyzontalnej, są oczywiście krzesła i fotele na których się siedzi. Możemy też trafić na świetne meble, które możemy uformować do odpowiadającego nam kształtu. Meble, które raz będą leżące raz siedzące. Są to sofy, pufy, tapczany, leżanki, krzesła itp.

Z czego mają być zrobione takie meble? Obecnie podstawowym budulcem dla mebli są różnego typu płyty pochodzące z przeróbki drewna. Nie jest to oczywiście lite drewno! Meble z litego drewna są drogie ale za to najlepsze. Najsolidniejsze i najbardziej odpowiednie do naszego domu. Płyty, które są produkowane z odpadów drewnianych często są kiepskiej jakości. Zwróćmy na to uwagę, gdy będziemy wybierać odpowiednie meble dla siebie.

Są też meble, które w ogóle nie mają sztywnej konstrukcji. Tego typu pufy lub sofy są w stanie przyjąć niemal dowolną formę – ogranicza je tylko wielkość. Wypełnione są na ogół granulatem różnego typu, który przemieszcza się swobodnie w takiej konstrukcji i układa się swobodnie pod ciężarem naszego ciała.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Meble metalowe - zalety i zastosowanie

Szafy metalowe i regały magazynowe bardzo często wchodzą w skład wyposażenia biur, magazynów i instytucji użytku publicznego, takich jak biblioteki czy szpitale. Meble metalowe są trwałe, odporne na zadrapania i łatwe w...

Szafy metalowe i regały magazynowe bardzo często wchodzą w skład wyposażenia biur, magazynów i instytucji użytku publicznego, takich jak biblioteki czy szpitale. Meble metalowe są trwałe, odporne na zadrapania i łatwe w czyszczeniu, dzięki temu powszechnie wykorzystuje się je do przechowywania ciężkich przedmiotów i nie tylko. Regały magazynowe mogą spełniać rolę biblioteczki, w której ustawimy segregatory z ważnymi dokumentami, choć zostały stworzone do składowania innego rodzaju towarów. Szafy metalowe są chyba najbardziej uniwersalnymi meblami, które sprawdzą się zarówno w biurze – jako skrytki na drobiazgi lub literaturę tematyczną, w szpitalach – posłużą doskonale do sterylnego przechowywania leków, lub choćby w magazynie. Wszędzie tam, gdzie ważne jest zachowanie czystości i porządku znakomicie meble metalowe spełnią swoją rolę. Są one też powszechnie wykorzystywane w szkołach i większych zakładach pracy jako wyposażenie szatni. Każdy pracownik lub uczeń dysponuje wtedy własnym kluczem od metalowych drzwiczek, za którymi mieści się zwykle półka, wieszak i przestrzeń przeznaczona do przechowywania odzieży wierzchniej. Meble metalowe nie są jednak wykorzystywane wyłącznie w celach służbowych. Wiele osób kupuje meble metalowe do swoich mieszkań, by zyskać nowoczesny wygląd pomieszczeń i zarazem móc umieścić w jednym miejscu dużą ilość przedmiotów - szafy metalowe są bowiem niezwykle pojemne. Niektórzy preferują raczej nieduże meble metalowe, takie jak ozdobne szafki na klucze, czy też wąskie regały na książki lub płyty CD. Popyt na tego typu artykuły wzrasta, dlatego też producenci zaczynają stylizować przedmioty używane w domu na elementy z wyposażenia biur i magazynów. Zjawisko to świadczy o tym, że ludzie docenili nie tylko zalety praktyczne metalowych mebli biurowych i magazynowych, ale również ich surowy wygląd. Dlatego niech nie zdziwią nas regały magazynowe, wypełnione książkami lub filmami, które gospodarz domu umieścił w salonie. W bardziej klasycznych wnętrzach znajdziemy raczej meble z czarnego metalu z powyginanymi nóżkami, niż elementy wyposażenia biura czy magazynu. Niezależnie od tego, jaki typ wystroju wnętrz preferujemy, zawsze możemy wykorzystać zalety i uniwersalność metalowych mebli, których użycie nie jest już ograniczone ścianami zakładu pracy.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Sztuka feng shui to filozofia czy nauka?

Każdy przedmiot w zależności od swojego kształtu i masy dajmy na stół czy krzesło posiada w sobie pewną dawkę energetyczną, którą przekazuje do przestrzeni wraz z przemieszczającą się energią chi. Energia ta wpływa na zachowanie i kondycję psychiczną człowieka mieszkającego w danej przestrzeni.

Przeglądając strony internetowe poświęcone feng shui można mieć wrażenie, że wszyscy, którzy takie strony prowadzą chcą udowodnić (uzasadnić) pewne zjawiska, które są nam znane już w szkole podstawowej – obecnie gimnazjum. A wszystko przez to, że feng shui obrosło mitami i legendami, przez co jest postrzegane jako działania paranormalne. Lecz tak naprawdę nie ma z tym nic wspólnego, ponieważ feng shui kieruje się twardą logiką a wszelkie zasady można wytłumaczyć na poziomie odkryć nowej fizyki. Nowej, ale jakże starej, ponieważ niektóre odkrycia to nic innego jak filozoficzne przedstawienie pewnych zagadnień, o których już wcześniej wiedziano. Nadchodzą zmiany i nowe odkrycia, o których już wcześniej człowiek wiedział określając zasady feng shui lecz nie umiał ich naukowo nazwać.

To feng shui w Polsce nie działa - krzyczą, co poniektórzy.
Przecież nie jesteśmy Chińczykami dlatego feng shui nie działa – podnoszą głos inni.
Przestawienie szafy nie może zmienić życia? - wykrzykują sceptycy.

Oczywiście wszyscy mają rację. Samo przestawienie szafy nie zmieni naszego życia a to, że nie jesteśmy Chińczykami to fakt oczywisty. Niemniej jednak pytam. Czy ktoś rozkręca telewizor, aby przekonać się jak on działa? Z pewnością znajdą się tacy, co to zrobią i dzięki temu dokonuje się postęp techniczny. Z pewnością nasza ciekawość ogranicza się do przycisków umieszczonych w pilocie. I niech tak już pozostanie. My ludzie dzisiejszego świata, co byśmy robili gdyby nie taka skrzynka wyświetlająca kolorowe obrazki. Niemniej dzięki przemianie, jaka się dokonuje w postawie niektórych fizyków zaczynamy coraz lepiej rozumieć istotę niektórych filozoficznych aspektów feng shui. I tak dowiadujemy się, że na poziomie cząstek elementarnych wzajemne stosunki i oddziaływania zachodzące między częściami całości mają bardziej fundamentalny sens niż same części. …Jest ruch, ale nie ma poruszających się obiektów, jest, jak mówi Capra aktywność, a nie ma aktorów, nie ma tancerzy, jest tylko taniec… Jeszcze tak niedawno, gdy na wykładach mówiłem, że wszystko, co wokół nas istnieje jest przejawem określonej wibracji różnej i innej w zależności od materiału (składu chemicznego) ludzie wzruszali ramionami. W nowych koncepcjach materii zaczyna się uwzględniać tak wydawać by się mogło, odległe sprawy jak świadomość. Niektórzy fizycy utrzymują wręcz, że świadomość może być zasadniczym aspektem wszechświata. Obecnie w fizyce istnieją dwa pojęcia uwzględniające świadomość. Jedną z nich jest teoria Davida Bohma, której punktem wyjścia jest pojęcie „niełamliwej całkowitości”. Według Bohma Wszechświat zbudowany jest na podobieństwo hologramu. Wiadomo jest od dawna, że każda część hologramu zawiera informację o całości. Podobnie każda część wszechświata zawierałaby informację o całości i byłaby przez nią determinowana. Wszechświat znajdowałby swoje odbicie w każdej najmniejszej cząstce. Natomiast umysł i materię łączą wzajemne zależności i powiązania, stanowią one wzajemnie zawierające się projekcje wyższej rzeczywistości, która nie jest ani materią ani świadomością.


W feng shu i bardzo duży (wręcz zasadniczy) nacisk kładzie się na wzajemne oddziaływanie pięciu żywiołów (elementów). Otóż każdy z nich posiada specyficzną dla siebie energię i wzajemne oddziaływanie. Mogą one pobudzać się wzajemnie (podsycać) lub hamować. Dzięki ich równowadze powstaje uporządkowana energia, z której składa się ten świat, który „stoi” przed naszymi oczami. Nowa fizyka wprowadziła zmiany w zakresie tak podstawowych pojęć, jak przestrzeń, czas, materia oraz przyczyna i skutek. Wszechświat przestał być maszyną składającą się z mnóstwa elementów. Jest jedną niepodzielną, dynamiczną całością, której wszystkie części są od siebie zależne i mogą być rozpatrywane tylko w kategoriach całego procesu kosmicznego. Badania cząstek elementarnych dowiodły, że nie przypominają one wcale ciał stałych znanych z fizyki klasycznej. Posiadają one dualny charakter - w pewnych sytuacjach zachowują się jak cząstki - w innych - jak fale. Nic też dziwnego, ponieważ człowiek żyje w środowisku elektromagnetycznym a fale te posiadają pewną energię o częstotliwości przyporządkowanej do każdego z pięciu żywiołów podawanych w feng shui.

Dajmy na to dźwięk rozchodzący się wszem i wobec we wszystkie strony. Od dawna wiadomo, że odpowiednio dobrane wibracje odżywiają nasze centra energetyczne a wypowiadane z odpowiednią intonacją mantry mają również takie same właściwości.

Ucho ludzkie rejestruje fale o długości od około 1,65 cm aż do 16,5 m. Na podstawie subiektywnych wrażeń słuchowych przypisujemy dźwiękom trzy cechy:

1. Głośność
2. Wysokość
3. Barwę.

Każde z tych pojęć wiąże się z określoną cechą fizyczną fali dźwiękowej. Głośność dźwięku jest związana z natężeniem fali dźwiękowej. Wysokość dźwięku jest związana z częstotliwością fali. Im większa jest częstotliwość fali, tym wyższy jest dźwięk. Barwa dźwięku zależy natomiast od widma fali. Dźwięki wysyłane np. przez strunę instrumentu muzycznego są wynikiem nałożenia się fal o pewnej najniższej częstotliwości i o częstotliwościach, które są jej wielokrotnościami, zwanymi harmonicznymi. One to decydują o barwie.

Feng shui a światło

Światło słoneczne również posiada swoje specyficzne właściwości a pewne ich długości fal są również przejawem pięciu elementów przedstawianych w feng shui. Najogólniej mówiąc światło jest to przyjęta nazwa widzialnej dla oka ludzkiego części widma promieniowania elektromagnetycznego, czyli zakres długości fali od 400 do 700 nm. Jest to wrażenie zmysłowe, reakcja wzroku na światło (promieniowanie elektromagnetyczne) o danej długości fali. Światło o długości fali 620-700 nm. jest czerwone, 570-575 nm. - żółte, 495-560 nm. - zielone, 470-480 nm. błękitne, 400-440 nm. - fioletowe. I tak w kolejności wyliczając energia żywiołu ognia, ziemi, drzewa i wody. W filozofii wschodu wszystko, co otacza człowieka jest manifestacją podawanych wcześniej pięciu energii. One to oddziałują na człowieka w sposób uzależniony od ich konfiguracji. Dlatego też, gdy dojdziemy do wniosku, że wszystko, co widzimy jest składową właśnie tych energii nie banalne stanie się stwierdzenie, że stół lub krzesło powinno być ustawione wyłącznie w miejscu swojego przeznaczenia. Dzięki temu nie zaburzy on harmonii panującej w przestrzeni. Dlatego też światło w sztuce feng shui posiada tak ogromne znaczenie. Przestrzenią tą jest nasz świat wewnętrzny, czyli mieszkania, domy czy biuro. Być może jest to zbyt szokujące dla niektórych, ale cóż tak to już jest, że każda przestrzeń rządzi się swoimi prawami, lecz jest tylko jednym elementem całości. Tak jak kula ziemska jest cząstką całego wszechświata a przestrzeń życiowa każdego z nas jest jej drobinką to można nasze mieszkanie porównać do cząstki elementarnej wypełniającej atom. Cząstki elementarne nie mają znaczenia jako odrębne całości - a ich własności można określić jedynie przez ich wzajemne oddziaływania z innymi systemami. Nie są one jakimiś konkretnymi przedmiotami, rzeczami a raczej powiązaniami między rzeczami, a te z kolei również są tylko pewnymi powiązaniami. Można, więc pokusić się o stwierdzenie, że przyroda nie składa się z oddzielnych elementów, cegiełek, lecz jest skomplikowaną siecią stosunków i zależności między częściami całości. Dlatego też każda przestrzeń i człowiek a także jego zachowanie wywiera wpływ na wszystko i wszystkich ludzi żyjących w około. Wracając do tematu wcześniej podjętego.

Forma – kształt

Każda rzecz czy przedmiot dajmy na to wspomniany stół czy krzesło posiada w sobie pewną dawkę energetyczną, która jest uzależniona od jej formy i materiału, z którego jest wykonany. Z tym, że wspomniana forma według filozofii feng shui jest najważniejsza. Forma ta posiada energię jednego z żywiołów i przyporządkowana jest do odpowiedniego miejsca w przestrzeni, w której ma się znajdować. Wpływ kolorów i kształtów na człowieka jest przeogromny, lecz subtelny i niezauważalny. Gdy elementy składowe tej przestrzeni dajmy na to mieszkania będą rozmieszczone zgodnie z ogólnymi zasadami sztuki feng shui, (czyli odpowiedniego schematu) będzie można to zdefiniować jako pewien rodzaj harmonii pomiędzy nimi a co a zatem idzie i przestrzeni, w której się znajdują. Przestrzeń dzięki swym właściwościom, czyli wspomnianej harmonii oddziałuje na człowieka poprzez swój potencjał informacyjno-energetyczny, jaki posiada i wpływa na jego organizm a zatem i na jego zachowanie. Dzieje się tak, dlatego że organizm człowieka jest jak antena odbiorcza, która wychwytuje wszystko, co się wokoło niego się dzieje a centra energetyczne zwane czakramami pobierają z tego środowiska energię o specyficznej długości fali. Gdy brak jest harmonii to siłą rzeczy zaczyna „szwankować” nasz odbiornik poprzez zaburzenia odpowiedniego centra energetycznego. Mimo to organizm zaczyna bronić się przed brakiem odpowiedniej energii i zmusza go (tak - tak dobrze napisałem zmusza go) do sztucznego jej pobierania z innych źródeł. Może to być na przykład jakiś element pożywienia i być może zauważyliście czasami, że nagle dopada was chęć zjedzenia czegoś a co gorsza i wypicia. Niestety nadmierne spożycie alkoholu również może być przejawem braku energii o specyficznych właściwościach. Znajdujące się w pożywieniu związki organiczne ja bym powiedział chemiczne to nic innego jak energia o specyficznych właściwościach, która w danej chwili jest potrzebna dla normalnego funkcjonowania organizmu. Gdy odpowiedniej energii jest nam brak na dłużej to zaczynamy się objadać i w ten sposób możemy u niektórych wytłumaczyć pewną przypadłość obżarstwa. Tyję z powietrza powtarzają niektórzy wcinając następną eklerkę. Z praktyki wiem, że wystarczy przywrócić równowagę energetyczną w takiej przestrzeni a problem zaniknie sam z siebie bez żadnych wyrzeczeń i cudownych diet. Powracając jednak do samej istoty feng shui mówi ona, że wszystko, co w wokół nas się znajduje jest przejawem dwóch przeciwstawnych energii yin i yang.

Jeszcze niedawno świat nauki twierdził, że jest to mistyczne podejście do świata, mimo że od dawna znane są ładunki ujemne i dodatnie.

„Pole magnetyczne i elektromagnetyczne nie może być brane pod uwagę względem sztuki feng shui wykrzyknął mi w twarz pewien fizyk, z którym dyskutowałem w pociągu. Dlaczego nie? Przecież pole to jest nośnikiem informacji tak jak światło czy woda. A dopływ informacji do naszej przestrzeni jest równie ważny jak do Internetu, który teraz przeglądamy. Bez jej dopływu moglibyśmy mówić o martwej przestrzeni, dlatego w feng shui bardzo ważny jest przepływ energii Chi przez nasze mieszkanie. Energia Chi jest nośnikiem informacji, bez której nie byłoby życia na tej ziemi.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Jak powinna wyglądać funkcjonalna kuchnia...

Jak ustawić meble w kuchni tak, aby codzienne obowiązki były dla nas łatwiejsze i przyjemniejsze? Pamiętaj, że średni czas użytkowania kuchni to około 20 lat, a spędzamy w niej około 2 godzin dziennie.

 

Pierwsza rzecz, o której należy bezwzględnie pamiętać to taka, że kuchnia powinna być bardzo funkcjonalnym pomieszczeniem, ale Ty nie chcesz, żeby ona tak wyglądała. Możesz kupić meble, które będą ciepłe, piękne, reprezentacyjne, a tym samym praktyczne i wydajne. Funkcjonalność może być piękna, przecież tu nie chodzi o kolory, wzory czy użyte materiały, ale o odpowiednie ustawienie mebli, wyposażenie szafek, czy szuflad.

W tym artykule przedstawię jak powinno wyglądać ustawienie mebli i sprzętów AGD, tak aby było ono jak najwygodniejsze dla szefa kuchni i innych domowników.

Prawidłowo zaplanowana kuchnia powinna być podzielona na pięć stref.


Zapasy – miejsce, w którym przechowujemy środki żywności takie jak chleb, płatki śniadaniowe, produkty chłodzone w lodówce i zamrażarce

 

Przechowywanie – miejsce na środki codziennego użytku, czyli zastawa, sztućce, pojemniki na żywność, krajalnica

 

Zmywanie – zlew, koszt na śmieci, środki czystości

 

 

Przygotowywanie – obszar prac kuchennych, miejsce na różne naczynia na przykład miski, sztućce robocze, deski do krojenia, roboty kuchenne, jak również na środki spożywcze na przykład olej, ocet

 

 

Gotowanie/pieczenie – garnki, patelnie, przykrywki, formy do pieczenia itp

 

 

Kuchnia wzdłuż jednej ściany

 

W najprostszych kuchniach możesz znaleźć ustawienie wszystkich mebli i sprzętów wzdłuż jednej ściany. Praktyczne rozwiązanie jeśli masz długą i wąską kuchnie. Jest ono jednak najmniej funkcjonalne. Jeżeli musisz mieć w ten sposób ułożyć kuchnie dopilnuj aby zlew był na środku, a lodówka i piekarnik na dwóch różnych końcach. Upewnij się również, czy będziesz mieć wystarczająco dużo miejsca roboczego pomiędzy urządzeniami – lodówką, a zlewem i zlewem, a piekarnikiem – zdecydowanie ułatwi to prace domowemu kucharzowi. Poważnym i w gruncie rzeczy powszechnym błędem jest zostawianie sobie małej ilości miejsca, przy którym tak naprawdę nie można za wiele zrobić. Układ jednorzędowy na pewno nie sprzyja spotkaniom rodzinnym w kuchni , chyba że mamy miejsce na postawienie stołu i krzeseł.

Kuchnia dwurzędowa

Tak zagospodarowane pomieszczenia można spotkać w apartamentach i mniejszych domach, meble są tutaj ustawione na dwóch przeciwległych ścianach. Taki plan jest z pewnością efektywny jeżeli chodzi o zagospodarowanie przestrzeni, jednak należy pamiętać, że ciężko jest pracować, ponieważ ruch generowany jest przez środek, tam gdzie próbujesz przyrządzić jedzenie. Jeżeli bierzemy pod uwagę łatwość przyrządzania posiłków to takie rozwiązanie jest wygodniejsze w porównaniu z kuchnią wzdłuż jednej ściany, jednak nie pozostawia miejsca dla rodziny czy znajomych. Typowa kuchnia dwurzędowa jest wąska ze ścianami po obu stronach. W takim układzie najlepiej ustawić zlew i lodówkę na jednej stronie, a piekarnik na drugiej.

Kuchnia w kształcie litery L

Aranżując kuchnie w kształcie litery L zyskujesz sporo przestrzeni, a Twoja praca będzie o wiele łatwiejsza, niż w przypadku dwóch poprzednich układów. Lodówkę i zlew umieść na dłuższej ścianie, a piekarnik na krótszej, pamiętając o zostawieniu miejsca miedzy każdym z tych urządzeń. Będzie to Twój obszar roboczy, dzięki któremu zyskasz wygodę. Jeżeli kuchnia o takim kształcie jest otwarta na pokój, można pomyśleć o dodaniu barku ze stołkami, jest to świetne rozwiązanie, a rodzina i przyjaciele, dzięki temu będą mogli towarzyszyć tobie podczas przyrządzania posiłków.

Kuchnia w kształcie litery U

Taki plan rozmieszczenia mebli i urządzeń wymaga sporo miejsca – przynajmniej 2,4 na 2,4 m. Przy takim układzie maksymalizujesz ilość dostępnego miejsca na przechowywanie produktów. Umieszczając miejsce robocze na ścianie prostopadłej do dwóch pozostałych możemy dodać dodatkowo barek. Będzie to rewelacyjne rozwiązanie, szczególnie jeśli ta część kuchni jest otwarta na pokój. Jak powinno wyglądać rozmieszczenie urządzeń? Zlew i piekarnik powinny być na ścianach przeciwległych, a lodówka na jednej z tych ścian – raczej tam gdzie zlewozmywak.

Kuchnia w kształcie litery G

Jest to układ zarezerwowany dla większych pomieszczeń. Oferuje dużo możliwości zagospodarowania miejsca.. Zlewozmywak powinien być umieszczony na długiej ścianie, piekarnik vis a vis na równoległej krótszej, a lodówka na ścianie krótkiej vis a vis, której powinna znajdować się strefa robocza.

Kuchnia z wyspą

Wyspy są doskonałymi dodatkami, niezależnie od tego czy jest to kuchnia nowoczesna czy rustykalna. Wymagają jednak wystarczającej ilości miejsca, dlatego nie każdy może sobie na takie rozwiązanie pozwolić. Wyspa może być dodana do każdego z powyższych układów i może w duży sposób ułatwić Tobie codzienne zmagania kuchenne. Szczególnie jeżeli kuchnia jest duża a zlew lub piekarnik umieścimy na wyspie, tak aby mieć wystarczający obszar roboczy i resztę urządzeń pod ręką. Może również być miejscem tylko roboczym, na którym przygotowujemy posiłki. Żeby wyspa dobrze funkcjonowała powinna mieć po metrze wolnego miejsca z każdej strony. Jeżeli nie masz w kuchni wystarczająco dużo miejsca, aby to uwzględnić, być może rozwiązaniem będzie mobilna wyspa – taka którą da się przestawić. Wyspy są świetnymi dodatkami na dodatkowe urządzenia lub na dodanie miejsca na spożywanie posiłków.

Wszystkie powyższe opisy i rysunki przedstawiają układy kuchni zaprojektowane dla osób praworęcznych (zgodnie ze wskazówkami zegara), dla osób leworęcznych ustawienie powinno być odwrotne.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Wystrój wnętrz i aranżacja wnętrza

Czym jest Wystrój wnętrz? Definicja wystroju nie jest obecnie łatwa. Czy wystrój wnętrza może być wyznacznikiem mody i stylu bycia w danym kraju oraz upodobań ludzi mieszkających w danej społeczności? Artykuł pokazuje jak wystrój wnętrz wpływa na modę w Europie.

 

Czym jest Wystrój wnętrz?

Definicja wystroju nie jest obecnie łatwa. Czy wystrój wnętrza może być wyznacznikiem mody i stylu bycia w danym kraju oraz upodobań ludzi mieszkających w danej społeczności?
Wystrój wnętrz jest bardzo enigmatyczny

– pierwsza definicja, która mi przychodzi do głowy – to piękno aranżacji wnętrza. Jeśli jednak zwrócimy na nie uwagę, szybko zauważymy, że może być ono trwałym elementem dekorowania wnętrza. Odpowiednio wyważone, eleganckie meble będą prawdziwą ozdobą domu, mieszkania, apartamentu. Wystrój wnętrz to więc całokształt wizerunku wnętrza, a nie tylko dekoracje. Na wystór wpływa wiele czynników, od udanej aranżacji zaczynając po odpowiedni dobór mebli i oświetlenia.

W różnych krajach jest inna koncepcja wnętrza. Tak najkrócej można by określić miszekańców Europy. Różnice kulturowe między różnymi społecznościami znajdują znaczne odbicie w architekturze wnętrz. Także modernizacja i projekty wyglądają inaczej zależnie od regionu tz malujemy ściany innymi kolorami farb, kupujemy inne meble, lampy. Jednakże wystrój wnętrza mówi wiele o właścicielu wnętrz. Tak jak o indywidualnym guście danej osoby. Wystrój wnętrz jest ważny, pomaga w życiu rodzinnym, tworząc subtelną atmosferę czułości i piękna.

Przyjrzyjmy się jak wystrój wnętrz rozkłada się w Europie:

Francuskie meble są wyważone, subtelne, i bardzo eleganckie. Dominują skomplikowane wzory, niestety rzadko spotykane w polskich domach.

Polacy są tradcjonalistami - gustują w meblach z drewna np. dąb, buk, sosna itd z widocznymi słojami drewna. Jesteśmy tradycyjni, nie dajemy się skusić na nowe trendy i nie przepadamy za nowościami.

Angielski wielki przepych - styl Angielski wystroju i dekorowania wnętrza charakteryzuje się wielkim przepychem. Anglicy uwielbiają styl kolonialny, co związane jest z ich mocarstwowością pod koniec XIX wieku (epoka Wiktoriańska). Aranżacja wnętrza w stylu angielskim świadczy o zamiłowaniu do mebli nietypowych, egzotycznych.

Niemcy stawiają na perfekcję- meble wypoczynkowe i wystrój wnętrz u Niemców są idealnie perfekcyjne. W przeciwieństwie do Polaków, Niemcy często kupują meble egzotyczne i luksusowe z drewna, o całkowicie gładkiej powierzchni, pozbawione wytłoczeń imitujących słoje. Niemcom podobają się meble z bambusa zaplatane rattanem i cenią efekt gładkiej przyjemnej w dotyku powierzchni, który wymaga bardzo starannego traktowania oraz malowania.

Skandynawska surowość- Skandynawskie meble pokojowe cechuje surowa prostota. W Szwecji i w Finlandii meble wypoczynkowe oraz łóżka są bardzo typowe (przykładem są produkty z Ikei), że trudno je pomylić z meblami o innym pochodzenu. Skandynawskie zamiłowanie do porządku, które przejawia się w rozbudowanym państwie opiekuńczym, powoduje, że w Skandynawii ludzie preferują meble symetryczniem ale o prostych kształtach. Związane to jest z faktem iż jest tam dość zimno, wobec czego aranżacja wnętrz i egzotyka jest na dalszym planie.

Tymczasem moda wciąż się zmienia – bogactwo tkwi w różnorodności. Obecnie na Zachodzie popularne są meble bambusowe z racji ich piękna i funkcjonalności. Sypialnia wypełniona egzotyką jest zawsze w cenie. Łóżka z bambusa oraz dekoracje oryginalne sprawiają, że wystrój wnętrz nabiera uroku ekskluzywności i piękna.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Przewodnik po blatach kuchennych

Jak wybrać blat kuchenny? Odpowiedni blat roboczy powinien być wytrzymały, funkcjonalny, a także dobrze się prezentować i komponować z reszta mebli. Szafki i szuflady mogą zdominować Twoją wymarzoną kuchnie wizualnie, ale to blaty będą zbierać ciosy codziennej aktywności.....

Odpowiedni blat roboczy powinien być wytrzymały, funkcjonalny, a także dobrze się prezentować i komponować z reszta mebli.

Szafki i szuflady mogą zdominować Twoją wymarzoną kuchnie wizualnie, ale to blaty będą zbierać ciosy codziennej aktywności. Nie ważne, czy mowa tu o gotowaniu, pieczeniu ciast, przyrządzaniu posiłków w ciągu dnia, czy odrabianiu lekcji to blat będzie miejscem, na którym będą odbywały się te wszystkie czynności.

Wybór odpowiedniego materiału oznacza porównanie kosztów, dopasowanie do wnętrza, zwrócenie uwagi na łatwość instalacji, wytrzymałość, łatwość w utrzymaniu, możliwości naprawy itp.

Poniżej opisze sześć najpopularniejszych opcji i przedstawię plusy i minusy każdego wyboru.


Blaty laminowane...

... czyli płyta wiórowa pokryta laminatem.

Laminat może być matowy, półmatowy lub z połyskiem, jednokolorowy lub imitujący inne materiały, np. kamień naturalny (granit, marmur), kamień syntetyczny (corian), metal, czy różne gatunki drewna.

Niska cena, funkcjonalność jak również ogromny wybór kolorów oraz to, że można je dopasować praktycznie do każdego wnętrza niezależnie od tego czy będzie ono urządzone w stylu nowoczesnym, tradycyjnym czy rustykalnym sprawiły, że jest to najpopularniejszy rodzaj blatów.

Krawędź blatu może być ścięta lub zaokrąglona. W przypadku pierwszej opcji po zamontowaniu taką krawędź trzeba wykończyć listwą drewnianą, metalową lub z PCV. W drugim przypadku blat jest już fabrycznie zakończony laminatem (tzw. płyty postformingowe). Proste krawędzie zazwyczaj bardziej pasują do kuchni nowoczesnych, a zaokrąglone do kuchni w stylu tradycyjnym i rustykalnym. Jednak nie jest to żadną regułą.

Bardzo ważna rzeczą, o której należy pamiętać jest to, że płyty wiórowe nie są odporne na wodę. Dlatego podczas montażu wszystkie wycięcia, łączenia, jak również miejsca styku blatu ze ścianą muszą być precyzyjnie i odpowiednio zabezpieczone. W przeciwnym wypadku woda dostanie się do płyty wiórowej, a ta zacznie pęcznieć.

Pomimo tego, że blaty laminowane są odporne na tłuszcz, wybarwienia i różnego rodzaju zaplamienia, a czyścić można jest zwykłym płynem z wodą to należy unikać bezpośredniego krojenia jak również odstawiania gorących naczyń na blacie. Raz uszkodzona powłoka jest nie do naprawienia.

Plusy:
* niska cena
* ogromny wybór kolorów
* łatwe w czyszczeniu
* odporne na chemikalia
* odporne na tłuszcz, wysoką temperaturę i ścieranie
* nie odbarwiają się pod wpływem promieni słonecznych
* łatwo się je przycina i montuje
* dość trwałe

Minusy:
* nie tolerują bezpośredniego ciepła (nie można odstawiać gorących naczyń)
* łatwo je zarysować
* nie można ich naprawić, trzeba wymieniać całość
* w przypadku złego zabezpieczenia płyta może spęcznieć


Blaty drewniane

Naturalne drewno nada naszej kuchni odpowiedni charakter i z pewnością doda jej ciepła. Jednak ze względu na swoje właściwości nie jest to specjalnie często stosowany materiał.

Blaty, aby były wytrzymałe - odporne na zarysowania i uderzenia mechaniczne - wykonuje się z twardego drewna drzew liściastych, np. z drewna bukowego czy dębowego, a także z egzotycznego, np. mahoń.

Produkuje się je na dwa sposoby: z drewna litego lub klejonego. W drugim przypadku drewno nie paczy się, nie pęka, jest trwalsze i nie rozsycha się, dlatego jest to coraz bardziej popularny wybór. Blaty drewniane wymagają odpowiedniego zabezpieczenia przez wchłanianiem wilgoci. Należy je pokryć lakierem akrylowym lub zaimpregnować olejem. Drewno olejowane może ściemnieć, jednak jest bardziej odporne na wysoką temperaturę niż drewno lakierowane.

Plusy:
* można na nich kroić (jedyny materiał, który nie niszczy noży)
* łatwo się je przycina, dlatego możemy uzyskiwać dowolne kształty
* ma naturalny wygląd
* ciepłe w dotyku
* można je wielokrotnie odnawiać - wystarczy przetrzeć papierem ściernym i ponownie pokryć warstwą oleju

Minusy:
* mało odporne na wysoką temperaturę - gorące naczynia mogą zostawiać słady
* trzeba je zabezpieczyć lakierem lub olejem, żeby były odporne na wodę i środki chemiczne (lakier z czasem się ściera i nie jest odporny na wysoką temperaturę, a olej powoduje, że drewno ciemnieje)
* drewno lite może się paczyć


Blaty z płytek ceramicznych

Jedną z największych zalet płytek ceramicznych jest to, że dają one niezliczone możliwości kombinacji ułożenia i doboru kolorów czy wzorów, a dobrze dobrane dodają kuchni niepowtarzalnego uroku.

Jednak to o czym trzeba pamiętać to przede wszystkim wybór odpowiednich materiałów. Płytki musza charakteryzować się wysoką odpornością na codzienne czynności, jak również małą nasiąkliwością wody. Na blaty nadają się: szkliwiony gres porcelanowy, płytki klinkierowe prasowane na sucho oraz terakota. Montuje się je do wodoodpornej płyty wiórowej i fuguje wodoodporną fugą.

Ważną rzeczą są również krawędzie blatów. Powinny zostać wykończone specjalnymi kształtkami ceramicznymi lub drewnianymi listwami. Taki zabieg po pierwsze powoduje, że brzegi nie są ostre, a po drugie zabezpiecza jest przed obtłukiwaniem.

Plusy:
* odporne na wysoką temperaturę i środki chemiczne
* mogą być niepowtarzalną dekoracją
* uszkodzoną płytkę można wymienić
* dostępne w szerokim wachlarzu cenowym
* duży wybór kolorów, wzorów i rozmiarów

Minusy:
* mogą się łatwo obtłukiwać i pękać
* w zależności od płytek powierzchnia może nie być gładka i równa
* fugi są trudne do utrzymania w czystości
* te wyższej klasy (np. ręcznie zdobione) są dość drogie


Blaty z kamienia naturalnego

Ostatnimi laty blaty z kamienia naturalnego, głównie z granitu, stały się dość popularne. Wnoszą do kuchni powiew elegancji, wyglądają ekskluzywnie i efektownie.

Dwa najpopularniejsze materiały to granit i marmur. Co do tego pierwszego nie ma wątpliwości. Do kuchni nadaje się idealnie. Odporny na uderzenia, wodę, wysokie temperatury i środki chemiczne. Można na nim kroić, odstawiać gorące naczynia, a do wałkowania ciasta nadaje się idealnie. Natomiast marmur jest bardziej podatny na przebarwienia, dlatego należy go zaimpregnować odpowiednimi preparatami i stale o niego dbać. W niewielkim stopniu może również nasiąkać wodą.

Oprócz tego, że to nasz portfel może ograniczać zakup takiego blatu, to należy pamiętać, że jesteśmy zdani na to co stworzyła natura. Na szczęście blaty z kamienia naturalnego są odporne na trendy kuchenne i zawsze są na czasie, a końcowy efekt jest wart poniesionych kosztów.

Plusy:
* nadaje się jako podłoże do prac kuchennych (do krojenia, odstawiania gorących naczyń, wałkowania ciasta)
* jest bardzo trwały
* ognioodporny
* drobne rysy można usunąć poprzez polerowanie

Minusy:
* wysoka cena
* niektóre kamienie są podatne na plamy i przebarwienia, dlatego należy jest zaimpregnować
* blat można przycinać tylko przy użyciu specjalistycznych urządzeń, dlatego to zadanie (jak również montaż) należy zostawić fachowcom
* zimny w dotyku


Blaty z kamienia syntetycznego

Najpopularniejszy materiał to corian. Składa się w większości, bo z 2/3 z naturalnego kamienia, reszta to metakrylan metylu czyli akryl oraz różne pigmenty. Najbardziej praktyczny materiał na blaty kuchenne. (Podobne właściwości do corianu mają marlan, kerrock, top stone)

Plusy:
* duży wybór kolorów
* bardzo wytrzymały
* można na nim kroić, ugniatać ciasto, odporny na środki chemiczne
* nie jest zimny w dotyku - przybiera temperaturę otoczenia
* nieprzesiąkliwy
* nie ulega przebarwieniem
* jest niezwykle higieniczny*
* łatwe w czyszczeniu
* można go naprawiać, odnawiać
* można dowolnie formować, np. z podwyższoną krawędzią - blat może również tworzyć całość ze zlewozmywakiem
* przy łączeniach spoiny są niewidoczne
* wszystkie krawędzie mogą być zaokrąglone

Minusy:
* wysoka cena
* przycinanie, obróbka i montaż wymaga pomocy fachowca

* Corian jako jedyny materiał z grupy Solid Surfaces Materials posiada aprobatę techniczną ITB. Oprócz tego posiada atesty Państwowego Zakładu Higieny, p-poż, oraz oceny i certyfikaty: odporności chemicznej, ognioodporności, kuloodporności, a także usuwania z jego powierzchni substancji zawierających wirusa HIV oraz radioaktywne związki chemiczne!


Blaty z metalu

Moda zapożyczona z profesjonalnych przemysłowych pomieszczeń kuchennych.

Takie blaty są niestabilne dlatego montuje się je na płycie wiórowej, pilśniowej lub na specjalnych stelażach ze stali. Dobrze komponują się z innymi stalowymi sprzętami - piekarnikiem, kuchenką mikrofalową, okapem czy wolnostojącą lodówką. Optycznie powiększają pomieszczenie, ponieważ metal działa jak lustro.

Mogą idealnie wkomponować się w wystrój nowoczesnej kuchni, lub działać na zasadzie kontrastu w kuchni tradycyjnej czy rustykalnej.

Do produkcji blatów używa się stali lub aluminium. Jeżeli ktoś rozważa zakup takiego blatu, to powinien zwrócić uwagę ma jakość stali. Te o niskiej jakości mogą się szybciej przebarwiać, trudniej się je czyści, łatwiej można zarysować. Po pewnym czasie mogą również korodować. Najlepsza jest stal kwasoodporna - odporna na wilgoć i korozję.

Plusy:
* odporne na wysoką temperaturę - można odstawiać gorące naczynia
* odporne na wilgoć
* bardzo higieniczne, ponieważ nie gromadzą się na nich żadne drobnoustroje
* łatwe do mycia

Minusy:
* nie można na nich kroić - łatwo się rysują
* mogą się wgniatać
* trzeba je wycierać do sucha, aby nie było plam
* podobnie jak kamień metal jest zimny w dotyku
* potrzebują stelaża, żeby były stabilne

 

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Żaluzje, rolety i verticale

Przez cały rok czekamy z utęsknieniem na lato. Jednak gdy ono nadchodzi, często zaczynają nam przeszkadzać promienie słońca, które już o świcie zaczynają wpadać do mieszkania...

 

Przez cały rok czekamy z utęsknieniem na lato. Jednak gdy ono nadchodzi, często zaczynają nam przeszkadzać promienie słońca, które już o świcie zaczynają wpadać do mieszkania. Narzekamy na wczesną pobudkę lub niemożność oglądania telewizji, ponieważ światło słoneczne odbija się tak mocno od ekranów odbiorników telewizyjnych, że zakłóca obraz. Co możemy zrobić, żeby mimo tych niedogodności cieszyć się latem? Wystarczy zamontować rolety, verticale lub żaluzje. Szeroka oferta producentów umożliwia nam dokonanie wyboru ze względu na kolor, kształt oraz – przede wszystkim typ urządzenia. Rolety sprawdzą się z pewnością w warunkach domowych. Szczególnie rolety zrobione z materiału sprawią, że pokój stanie się przytulny i jasny, lecz nie nasłoneczniony. Istnieją również rolety wyprodukowane z naturalnych materiałów, takich jak bambus, czy też mieszanina słomek i cieniutkich gałązek. Tego typu rolety wprowadzą one do naszych domów powiew egzotyki i sprawią, że cały czas będziemy mieć wrażenie, że przebywamy na wakacjach w egzotycznym kraju. Jeśli, pomimo tak dużego wyboru, nie zdecydujemy się na zamontowanie rolet, warto wziąć jeszcze pod uwagę żaluzje, lub ich pionową wersję, czyli verticale. Żaluzje pionowe są bardzo przydatne szczególnie w miejscu pracy. Verticale idealnie pasują do wysokich i przestrzennych pomieszczeń, oprócz ochrony przed słońcem spełniają też funkcję estetyczną. Nic więc dziwnego, że verticale zdobią okna w siedzibach najbardziej dbających o swój wizerunek firm. Verticale sprawdzają się również w nowoczesnym budownictwie – szczególnie w pomieszczeniach z dużym, często zajmującym niemal całą ścianę oknem, dlatego też wzbudziły one zainteresowanie u właścicieli domów najnowszej generacji. Większość osób gustuje jednak w produktach mniej oryginalnych, ale za to funkcjonalnych, jak żaluzje poziome. Żaluzje istnieją na polskim rynku od kilkunastu lat i przez ten czas producenci znacznie ulepszyli lubiany przez klientów produkt. Do hitów ostatnich lat należą wyjątkowo estetyczne żaluzje drewniane. Urządzenia tego typu jak żaluzje drewniane są prawdziwą ozdobą okien, a pomieszczeniom utrzymanym w nieco staroświeckim stylu dodają szlachetnego wyglądu. Jednak również produkty wykonane z tradycyjnych materiałów mogą całkowicie odmienić wnętrze naszego mieszkania. Wiedzą o tym wszyscy ci, którzy po zamontowaniu żaluzji cieszą się ochroną przed promieniami słonecznymi i zupełnie nowym wyglądem pomieszczeń.

 

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Co oferuje dziś producent okien?

W ostatnim czasie specjaliści od wystroju wnętrz przywiązują coraz większą wagę do szczegółów dotyczących urządzenia mieszkania. Istotne stają się więc fragmenty mebli oraz urządzeń, takie jak: powyginane fantazyjnie klamki, niezwykły kolor czajnika, nowoczesne okna...

 

W ostatnim czasie specjaliści od wystroju wnętrz przywiązują coraz większą wagę do szczegółów dotyczących urządzenia mieszkania. Istotne stają się więc fragmenty mebli oraz urządzeń, takie jak: powyginane fantazyjnie klamki, niezwykły kolor czajnika, nowoczesne okna czy też unikalny kształt żarówek, stylizowanych na świeczki. Również te elementy wystroju, które zawsze pomijano, zajmują teraz istotne miejsce w całościowej kompozycji.

Zainteresowaniem dekoratorów cieszą się nawet okna, które dotąd oceniano mając na uwadze wyłącznie kryterium przydatności. Producent okien posiada w swojej ofercie okna PCV w pełnej gamie kolorystycznej. Możemy więc wybierać pomiędzy takimi barwami okna jak mahoń, czerwień, zieleń, szarość czy brąz. Względy estetyczne okien połączono z praktycznymi rozwiązaniami, wyposażono bowiem okna w nieznane wcześniej funkcje, takie jak: mikrowentylacja, zaczepy antywyważeniowe, czy izolacja akustyczna oraz termiczna. Dopasowanie okien do powierzchni o nietypowym kształcie nie stanowi już problemu – możemy więc bez żadnych utrudnień wybrać odpowiedni rodzaj okna na przykład do poddaszy (w sprzedaży znajdziemy między innymi takie okna jak okna obrotowe, okna obrotowo-klapowe, wyłazy dachowe, a nawet ekskluzywne balkony umieszczane w dachu).

Producent okien oferuje również szeroki wybór szyb, w które wyposażone zostały okna PCV. Wśród wielu opcji warto wymienić szyby: ornamentowe, antywłamaniowe oraz refleksyjne. Producent okien umożliwia też dostosowanie wyrobu okna do indywidualnych potrzeb klienta, można więc powiedzieć, że nasz wybór ogranicza jedynie wyobraźnia. Wysoka jakość wykonania, łatwość konserwacji i gwarancja bezpieczeństwa okien sprawiają, że okna PCV są coraz chętniej kupowane. Ponadto względy estetyczne, jakimi odznaczają się wspomniane już okna, przemawiają za tym, by nie traktować ich wyłącznie jak sprzęt użytkowy, a raczej istotny element wystroju wnętrz. Ze względu na możliwość zastosowania szyb ornamentowych oraz sposobność utrzymania całości w wybranej przez nas gamie kolorystycznej, wypada spojrzeć na okna jako na rodzaj dzieła sztuki użytkowej.

Skończyły się czasy monotonii, bowiem nawet przedmioty codziennego użytku nabierają cech indywidualnych – stają się odbiciem gustu ich właściciela, bądź panujących aktualnie trendów. Teraz każdy z nas może cieszyć się oknem wykonanym niemalże według własnego projektu, które oprócz pięknego wyglądu, odznaczać się będzie trwałością i zastosowaniem najbardziej nowoczesnych rozwiązań technologicznych.

 

 

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Ekspresy do kawy

Krótki artykuł na temat ekspresów do kawy.

Jeśli lubisz dobrą kawę i nie lubisz tracić czasu na jej przygotowywanie, powinieneś zaopatrzyć się w ekspres do kawy. Ekspresy do kawy możemy generalnie podzielić na dwa typy- ekspresy niskociśnieniowe i wysokociśnieniowe.

Ekspresy niskociśnieniowe są zazwyczaj dużo tańsze, ale mają uboższą funkcjonalność, kawa zrobiona w nich jest gorsza, a czas przygotowania jest kilkakrotnie dłuższy niż w przypadku ekspresów wysokociśnieniowych. Zasadniczą różnicą między tymi dwoma typami, jest jak sama nazwa wskazuje ciśnienie, przy którym robiona jest kawa. Jedyną wadą ekspresów wysokociśnieniowych jest fakt, że jednorazowo możemy w nich przygotować co najwyżej dwie filiżanki kawy. Nie jest to jednak jakaś szczególna wada biorąc pod uwagę krótki czas parzenia, który wynosi około 20 sekund. Dodatkową zaletą jest fakt, że chcąc przygotować kilka cykli parzenia, nie musimy po każdym z nich czekać, aż urządzenie ostygnie (dzieje się tak w przypadku ekspresów niskociśnieniowych).

Aby ekspres do kawy służył nam przez długie lata, powinniśmy odpowiednio o niego dbać. Podstawową czynnością jest regularne czyszczenie pojemnika na kawę oraz usuwanie z niego kamienia. Niestety, producenci najczęściej nie polecają mycia poszczególnych części (ani tym bardziej całych urządzeń) w zmywarce do naczyń.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Architektura wnętrz - nowoczesne rozwiązanie problemów inwestora

W dzisiejszych czasach nie jest łatwo samemu poradzić sobie z urządzeniem domu lub mieszkania. Ilość materiałów wykończeniowych, mebli, sprzętów, armatury i ceramiki sanitarnej jest tak duża, że bardzo trudno jest dobrać pasujące do siebie elementy i ustawić je w taki sposób, by całość się uzupełniała.

W dzisiejszych czasach nie jest łatwo samemu poradzić sobie z urządzeniem domu lub mieszkania. Ilość materiałów wykończeniowych, mebli, sprzętów, armatury i ceramiki sanitarnej jest tak duża, że bardzo trudno jest dobrać pasujące do siebie elementy i ustawić je w taki sposób, by całość wyglądała estetycznie a jednocześnie możliwe było wygodne z nich korzystanie. Dokonanie złego wyboru kosztuje często więcej niż zasięgnięcie porady u specjalisty. Architektura wnętrz to stosunkowo nowa w naszym kraju gałąź architektury, która próbuje pomóc inwestorom w dokonaniu dobrych wyborów.

Ergonomiczny i funkcjonalny projekt lokalu mieszkalnego czy użytkowego powstaje dziś w wyspecjalizowanych biurach, zajmujących się aranżacją i architekturą wnętrz. Takim biurem jest np. "Piękno Wnętrz" - biuro projektowania wnętrz zlokalizowane w Biskupicu. Oferta biura to aranżacje i wystrój wnętrz mieszkalnych i użytkowych, projekty koncepcyjne, wykonawcze, wizualizacje komputerowe. Projektanci pomagają inwestorom na każdym etapie prac związanych z remontem czy budową nowego mieszkania lub domu. Warto pamiętać, by do architekta wnętrz zgłosić się odpowiednio wcześnie – najlepiej tuż po zakupie lub po podjęciu decyzji o remoncie. Projektowanie wnętrz trwa czasem nawet kilka miesięcy i dobrze jest wziąć pod uwagę przy sporządzaniu kalendarium prac. Tak czy owak, zawsze warto porozmawiać z architektem wnętrz – pierwsze spotkanie na ogół jest darmowe i niezobowiązujące.

Nie należy jednak oczekiwać, że architekt wnętrz sam wykona cały projekt. Konieczna jest współpraca obu stron - inwestora i projektanta - tak by osiągnąć efekt zadowalający dla przyszłego użytkownika mieszkania. Dlatego zawsze trzeba zarezerwować odpowiednią ilość czasu, by móc spotykać się z architektem. Na takich spotkaniach projektant wytłumaczy, dlaczego proponuje te a nie inne rozwiązania i wysłucha próśb i oczekiwań inwestora.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Otwarta kuchnia - style

Najpiękniejsze kuchnie to te, które z potrzeby serca, z pasji ich właścicieli. Nie poddają się one ściśle konkretnym stylom. Mówi się o takich wnętrzach, że mają duszę. Jak budować styl naszej kuchni, aby mimo zmieniających się mód zawsze pozostała piękna, funkcjonalna i ponadczasowa? Na to py...

Najpiękniejsze kuchnie to te, które z potrzeby serca, z pasji ich właścicieli. Nie poddają się one ściśle konkretnym stylom. Mówi się o takich wnętrzach, że mają duszę.

Jak budować styl naszej kuchni, aby mimo zmieniających się mód zawsze pozostała piękna, funkcjonalna i ponadczasowa?

Na to pytanie znajdziecie odpowiedź, zapoznając się z krótką charakterystyką poszczególnych stylów i reprezentującymi je kuchniami.

Zanim przystąpimy do urządzania kuchni, zastanówmy się, w jakich wnętrzach czujemy się najlepiej, jakie lubimy kolory i dodatki.

Pamiętajmy, że otwarta kuchnia powinna pasować do stylu całego domu. Pasować, ale niekoniecznie go naśladować. Czasem wystarczy bowiem nawiązać do innych pomieszczeń kolorystyką lub charakterystycznymi dodatkami.

Styl rustykalny
To piękne meble z różnych rodzajów drewna: przecierane, ługowane lub bejcowane na kolor lekko różniący się od naturalnego zabarwienia. Są to rozmyte błękity, morskie zielenie czy biel i wzory, np. kraty, paski lub elementy roślinne, o bardziej zdecydowanych barwach. Wszelkie rzemiosło ludowe jest mile widziane. Fronty szafek może zdobić ażurowa plecionka, witrażowe przeszklenie czy ozdobne filongi. Dodatki z wikliny, gliny i lnu podkreślają charakter wnętrza.… Na blatach i podłogach najlepiej wyglądają materiały naturalne: drewno, kamień lub odpowiednio dobrana ceramika. Rustykalne wnętrza najlepiej sprawdzają się na dużej przestrzeni. Prawdziwą ozdobą i chlubą takiego wnętrza może być piec kaflowy z żeliwnymi drzwiczkami lub bardziej nowoczesna jego wersja – kominek.

Bardzo zbliżony klimatem do wiejskiego jest styl regionalny. Przynależność stylistyczną do wybranego obszaru podkreślamy przez wprowadzenie do wnętrza rodzimych materiałów i charakterystycznego zdobnictwa. Ciężkie meble w kolorze naturalnego drewna, srebra, platery i pamiątki rodowe będą wyznacznikiem takiego wnętrza.


Styl Minimalistyczny

Źródeł tego stylu należy szukać gdzieś w Japonii, kojarzy się on z wyciszeniem, spokojem i perfekcją.

Meble pozbawione są jakichkolwiek ozdobników (rezygnuje się nawet z uchwytów na rzecz otwierania „na dotyk”). Wykonanie musi być idealne.

Urządzając kuchnię w stylu minimalistycznym, nie możemy zapomnieć o podstawowej zasadzie – im mniej, tym lepiej.

Inną odmianą stylu nowoczesnego jest high – tech. Jest to styl coraz częściej goszczący w naszych wnętrzach.

Klimat panujący w kuchniach high – tech przypomina klimat nowoczesnej fabryki lub laboratorium. Ważnym elementem jest tutaj bardzo specyficzne, techniczne oświetlenie. Światło kolorowe niebieskie, fioletowe, często jarzeniowe, podkreśla wyrafinowany chłód wnętrza. Do urządzania takiej kuchni używa się różnego rodzaju tworzyw sztucznych, szkła oraz blach nierdzewnych.


Styl Eklektyczny

Najkrócej mówiąc, jest to umiejętne mieszanie ze sobą różnych stylów. Pamiętajmy tylko, że jest to styl, który wymaga od nas ogromnego wyczucia i smaku. Czasami wystarczy jeden zdecydowany kolor, kształt mebla czy wzór na ścianie, aby wnętrze nabrało bardzo indywidualnego charakteru.

Styl Nowoczesny

To proste, geometryczne kształty. Dominują tu ruchome moduły mebli, które stanowią tło dla ekscentrycznych form sprzętu AGD. Najczęściej będą to kuchnie w kolorystyce zdecydowanie ciemnej lub jasnej. Fronty szafek są proste, pozbawione ozdobnych nacięć czy uchwytów, wykonane z drewna egzotycznego, np. wenge lub koto, czasami również ze stali i szkła. W kuchniach nowoczesnych często stosuje się też szafki o transparentnych frontach, których lekkość i nowoczesność dodatkowo podkreśla się przez ich podświetlenie. Na blatach i podłogach w kuchniach nowoczesnych najlepiej wyglądają parkiet egzotyczny lub gładkie płaszczyzny kamienia naturalnego.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Miękko, przytulnie i praktycznie

Poduszki duże, małe, jednokolorowe, patchworkowe, jedwabne, aksamitne, wszystkie łagodzą nieprzytulne wnętrza i dodają mu ciepła i smaku.

Poduszki prezentują się doskonale nie tylko na kanapie ale również na krzesłach czy w większym swoim wydaniu na podłodze.
Mogą być dekoracją całego wnętrza lub tylko detalem. Czasem będą dominować swoimi kolorami i to na nich, wchodzący skupia swoją uwagę, czasem zaś podkreślą urok jednobarwnej kanapy i dodadzą kolorów wnętrzu.

Poduszki mogą być jednym z elementów większej dekoracji wnętrza. Dzięki odpowiednio dobranemu materiałowi możemy uzyskać np. klimat przeniesiony z pachnącego różami, letniego ogrodu, lub przy użyciu poduszek z koronką, wprowadzić styl romantyczny do salonu lub sypialni. Uzyskamy przez to ciekawy specyficzny klimat w pomieszczeniu. Aranżacja taka powinna być przemyślana i konsekwentna. Satynowe poduszki ozdabiane ręcznie robioną szydełkową koronką, będą dobrym pomysłem na ozdobny dodatek do takiego wnętrza. Koronkowe poduszki i dekoracje potrafią zmiękczyć każde wnętrze.

Poduszki przybierają różne kształty i różne barwy - warto pamiętać, że prostokąt czy kwadrat to nie jedyne formy jakie przybierają poduszki. Np. małe okrągłe poduszeczki najbardziej pasują do sypialni lub do pokoju dziecinnego. Ciekawym pomysłem są poduszki wykonane techniką patchworku.Patchwork polega na pracochłonnym zszywaniu odpowiednio dobranych kawałków materiału. Powstają w ten sposób wzory geometryczne lub inne ciekawe motywy np. abstrakcyjne, roślinne czy zwierzęce. Patchwork można łączyć z innymi technikami na przykład z aplikacjami. Dobrze dobrane dekoracyjne poduszeczki mogą być dopełnieniem kolorystyki w której utrzymany jest pokój.

Trudno sobie wyobrazić sypialnię czy salon bez poduszek.
Poduszki czy jaśki to nie tylko dekoracja, ale także, jakże użyteczny element naszej kanapy.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Kuchnia w rustykalnym stylu

Rustykalne wnętrza kojarzą się nam z rodziną i ciepłem domowego ogniska. Nie trzeba wiele, by klimat wiejskiej kuchni wyczarować w całkiem współczesnym wnętrzu.

Kuchnia rustykalna to nie zawsze ciężkie wiekowe meble i belki podwieszone pod sufitem. Ciepłe i sielskie wnętrze mogą wyczarować dodatki i drobiazgi, powieszone na ścianach i postawione na półkach. Ważny jest odpowiedni dobór materiałów na zasłony, zazdrostki czy serwety. Można także wykorzystać wykonane na szydełku firanki czy przepiękne serwety i serwetki.. Dzięki takim ozdobom do naszego wnętrza wniesiemy trochę stylu romantycznego.

W tego typu kuchni nie powinno zabraknąć wikliny. Mogą to być wiklinowe mebelki: konsole, kosze, krzesła lub przedmioty codziennego użytku: tace, koszyki na chleb, kosze z kwiatami i inne wyplatane z wikliny mniejsze bądź większe wyroby.

Stylowa dekoracja to także zasuszone, pachnące latem, pęczki ziół i kwiatów. Układamy je w koszach czy koszykach lub wieszamy na ścianie. Na ścianach będą dobrze wyglądały dekoracyjne obrazki przedstawiające owoce, kwiatylub zioła

Na okiennym parapecie możemy ustawić mini ogródki z kwiatami lub ziołami. Plastykowe doniczki warto włożyć do ceramicznych osłonek ozdobionych motywami kolorowych sielskich kwiatów.

Jako niepowtarzalny dodatek możemy wykorzystać stare sprzęty kuchenne lub przedmioty stylizowane na wiekowe, nadgryzione zębem czasu. Idealnie pasują tu także pamiątki z babcinej kuchni. Kuchnia ozdobiona takimi pamiątkami z pewnością kojarzyć się będzie z tym co rodzinne i ciepłe. W takim wnętrzu nawet czas wolniej płynie i z pewnością znajdziemy chwilę na degustowanie się przysmakami np. staropolskiej kuchni.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Oświetlenie pokoju dziennego

Pokój dzienny to pomieszczenie, w którym oświetlenie powinno być jak najbardziej uniwersalne. Wynika to z faktu, że pokój ten pełni szereg funkcji. Jest on pokojem do odpoczynku, do spotkań z rodziną i przyjaciółmi, czasami do nauki lub pracy, do czytania lub oglądania telewizji.

Pokój dzienny to pomieszczenie, w którym oświetlenie powinno być jak najbardziej uniwersalne. Wynika to z faktu, że pokój ten pełni szereg funkcji. Jest on pokojem do odpoczynku, do spotkań z rodziną i przyjaciółmi, czasami do nauki lub pracy, do czytania lub oglądania telewizji. Zastosowań jest wiele, tak więc oświetlenie powinno dostosowywać się do funkcji pomieszczenia w danym momencie. Dlatego w pokoju musi być możliwość regulacji ilości światła ogólnego, czy to poprzez ściemniacze, czy poprzez zastosowanie kilku grup oświetlenia.

Oświetlenie pomieszczenia powinno spełniać szereg kryteriów: ilości światła, jego funkcji, energooszczędności i formy wizualnej. Zostały one opisane szerzej w artykule Kryteria doboru oświetlenia domu i mieszkania na stronach serwisu Światło i oświetlenie pod adresem www.swiatlo.tak.pl. Kryteria te, odnoszą się do trzech rodzajów oświetlenia: ogólnego, miejscowego i dekoracyjnego. W pierwszej kolejności, dla pokoju dziennego, omówmy oświetlenie ogólne.

Oświetlenie ogólne można zrealizować na kilka sposobów:

- tradycyjnie za pomocą żyrandola zlokalizowanego w centralnej części pokoju lub nad stołem, o ile stół nie jest umieszczony centralnie,

- za pomocą lamp stojących, które oświetlają sufit; wtedy światło odbite od sufitu w sposób rozproszony oświetla całe wnętrze; lampa taka powinna posiadać źródło o dużej mocy np. halogen liniowy 200W, najlepiej od razu ze ściemniaczem,

- za pomocą lamp np. świetlówkowych położonych na meblach, które to lampy podobnie jak w poprzednim punkcie oświetlają sufit i w sposób rozproszony po odbiciu od niego oświetlają pokój,

- za pomocą kinkietów na ścianach,

- inne rozwiązania według własnych pomysłów.

Drugi i trzeci sposób oświetlenia jest bardzo łagodny i zdrowy dla oczu. Pierwszy jest uzależniony od rodzaju wybranego żyrandola. Należy unikać bardzo jasno świecących elementów skierowanych w kierunku oczu obserwatora.

Poza oświetleniem ogólnym należy w pokoju dziennym zastosować oświetlenie miejscowe i dekoracyjne. Oświetlenie miejscowe ma za zadanie doświetlić to miejsce, w którym wymagana jest większa ilość światła. Przykładowo jeśli lubimy wieczorem, w wygodnym fotelu, poczytać, to powinniśmy tam ustawić dodatkowe oświetlenie, czy to w postaci lampy stojącej z nakierowywanym światłem, czy lampy postawionej na pobliskiej komodzie, czy też kinkietu na ścianie za fotelem. Przyda też się mała lampka podświetlająca ścianę za telewizorem. Oglądanie filmów przy zgaszonym całkowicie oświetleniu nie jest zdrowe dla oczu. Dlatego należy rozświetlić ścianę za nim.

Elementy dekoracyjne to np.: podświetlane meble, indywidualne oświetlenie obrazów, punktowe oświetlenie innych elementów umeblowania czy wystroju wnętrza, dodatkowe powierzchnie świecące, smugi świetlne na ścianach.

Projektując oświetlenie należy też, od razu, zastanowić się nad lokalizacją włączników lub nad zastosowaniem pilotów do jego sterowania. To światło powinno dostosowywać się do nas.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Oświetlenie łazienki

Tradycyjne oświetlenie łazienki, to lampa instalowana na suficie lub wręcz tylko nad drzwiami. Nie powinniśmy się jednak ograniczać tylko do tego typu oświetlenia. W łazience szczególnie powinniśmy zadbać o światło przy lustrze. Jest ono ...

Tradycyjne oświetlenie łazienki, to lampa instalowana na suficie lub wręcz tylko nad drzwiami. Nie powinniśmy się jednak ograniczać tylko do tego typu oświetlenia.

W łazience szczególnie powinniśmy zadbać o światło przy lustrze. Jest ono niezbędne dla pań przy makijażu, a panom przyda się przy goleniu. Aby dobrze oświetlić twarz powinny być zastosowane minimum dwie lampy. Jedna po prawej, a druga po lewej stronie lustra. Można również dać trzecią nad lustrem. Ważne jest, aby źródła światła były schowane za mlecznymi kloszami lub same posiadały bańki mleczne.

Innym rozwiązaniem są panele instalowane nad lustrem, posiadające kilka źródeł światła. Im dłuższy panel i więcej źródeł światła, tym lepsze oświetlenie. Ważne jest, by oglądając swoją twarz w lustrze, była ona równomiernie oświetlona, bez cieni pod oczami. Takie cienie powstają, gdy twarz oświetlona jest z góry, za pomocą pojedynczej lampy.

Przy wąskich lustrach lepsze jest oświetlenie boczne, a przy szerokich panelem od góry.

Oświetlenie pozostałej części łazienki powinno być skierowane na wannę lub natrysk. Należy tu jednak pamiętać, że ze względów bezpieczeństwa istnieją strefy przy wannie/brodziku, gdzie nie wolno instalować żadnych urządzeń na na napięcie sieciowe. Dokładne wytyczne podaje norma PN-IEC 60364-7-701:1999. W uproszczeniu urządzenia można instalować, w odległości większej niż 60 cm od wanny i brodzika (natrysku) oraz na wysokości powyżej 2,25 m od podłogi. Chodzi o to, by będąc w wannie lub pod natryskiem, nie można było sięgnąć ręką żadnych niebezpiecznych urządzeń elektrycznych. Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie w tych miejscach oświetlenia na napiecie bezpieczne np. 12V.

Oświetlenie ogólne może być realizowane za pomocą opraw zarówno z kloszem mlecznym jak i ostrym światłem z małych halogenków. W łazience światło halogenkowe ma tę zaletę, że jaskrawe punkty świetlne jakie one tworzą, odbijają się w armaturze łazienkowej i ścianach wyłożonych płytkami. Tworzą przez to, bardzo dekoracyjne oświetlenie.

W łazience można również pomyśleć o innych dekoracyjnych efektach np. ścianka z oświetlonych luksferów, podświetlane wnęki, czy baterie z diodami LED, które wprowadzają światło w strumień wody. Możliwych rozwiązań jest bardzo dużo.

Więcej informacji, na temat oświetlenia w domu, dostępnych jest w serwisie internetowym "Światło i oświetlenie".

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Mistrzowie architektury wnętrz i ich dzieła

Specyficzne kompozycje przestrzenne wnętrz pozwalały w mistrzowski sposób na planowanie całych kompleksów bez wyraźnego podziału na poszczególne pomieszczenia. Po za celami praktycznymi wynikającymi z wymogów określonych w kulturowym kanonie specyfika architektury dekoracyjnej we wnętrzach spełniała również określone funkcje estetyczne.

W Chinach od najdawniejszych czasów istniały przestrzegane przez architektów zasady kompozycji, wymagające stopniowego odkrywania przed gościem całych kompozycji pięknie wymodelowanych wnętrz. Najbardziej rozpowszechnionym typem kompozycji jest wolno stojący "ścienny" kompleks oparty między drewnianymi kolumnami.

Architektura dekoracyjna, często o bardzo skomplikowanym zarysie była wykorzystywana przez architektów i rzemieślników do zwiększenia dekoracyjności zespołu wnętrz. Kompozycyjną strukturę podkreślano przez powszechnie stosowane płaskorzeźby, które we wcześniejszych okresach wypełniały tylko ważniejsze pomieszczenia "galerie", ale z biegiem czasu gdy w architekturze wnętrz coraz większe znaczenie zaczęła odgrywać dekoracyjność form płaskorzeźbą i reliefami zaczęto pokrywać całe powierzchnie kompleksów.

Motywy były przeróżne obok postaci zwierząt i ptaków szczególnie rozpowszechnione było stosowanie motywów smoków - symboli cesarzy oraz feniksów - symboli cesarzowych. W charakterze elementów zdobniczych stosuje się także cenione przez historyków inskrypcje, pieczęcie konfucjańskie oraz kaligrafię poematów i sentencji.

Podobnie jak motywy zwierzęce, roślinne czy kaligraficzne, symetryczne motywy o wyszukanych wzorach zdobią obicia ścienne lub ramy obrazów. Stanowią nie kiedy, niepowtarzalne dzieła sztuki ceramicznej lub grawerskiej. Charakteryzuje je duże bogactwo stylu i form. W odróżnieniu od motywów zwierząt czy ptaków, które były umieszczane pojendynczo pozostałe zdobienia umieszczane były symetrycznie parami od osi głównej kompozycji.

Imponujące elementy architektury dekoracyjnej wnętrz, częstokroć z dominującą formą zdobień ceramicznych, stanowią najbardziej charakterystyczną część wszystkich ważniejszych znanych kompleksów chińskich wnętrz od czasów dynastii Tang.

W klasycznej chińskiej architekturze wnętrz całą niemal powierzchnię ścian i elewacji zajmowały stylowe drzwi i okna, oraz pozostałe elementy tzw. "segmentów ściennych" płaskorzeźby, zwoje itp. Elementy zajmujące powierzchnię drzwi i okien często mają konstrukcję kratową, ażurową bogato zdobioną. Bez względu na to czy były to drzwi lub okno wewnętrzne lub te, które wychodziły na ogród lub ulicę były bardzo urozmaicone pod względem kształtu prześwitu o bardzo wyszukanej ornamentacji (wzory roślinne, stylizowane i wykańczane ceramiką). Rzeźbienia mogły również upiększać krzyżaki, gdzie w ażurowej kracie umieszczano rozetki, stylizowane kwiaty, liście itp.

We wnętrzach mieszkalnych uprzywilejowanych grup społecznych dużą wagę przywiązywano do kolorystyki. Niektóre barwy były zastrzeżone tylko dla wnętrz pałacu cesarskiego np. żółta, złota, purpurowa. Mimo to wnętrza należące niegdyś do właścicieli majątków ziemskich, zamożnych kupców i przedsiębiorców, dziś odrestaurowane przyciągają wzrok jaskrawością barw i bogactwem motywów zdobniczych.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Suszone bukiety

Jedna z metod zasuszania kwiatów na suche bukiety.

Niebanalną ozdobą mieszkania, zwłaszcza zimą, są kompozycje z zasuszonych roślin.
Przeznaczone do suszenia rośliny zbiera się w suchym dniu po obeschnięciu rosy.
Taką porę wybieramy też do zbierania także gałązek z owocami mięsistymi, np. berberysów czy głogów.
Zerwane rośliny suszy się w zaciemnionym pomieszczeniu, aby pod wpływem słońca nie straciły kolorów.
Jedynie korę drzew i korzenie mozna suszyć w bezpośrednim słońcu.
Okres suszenia jest rózny w zależności od kilku tygodni do trzech miesięcy.
Rośliny na suche bukiety mozna suszyć także przy pomocy preparatów chłonących wilgoć, takich jak: boraks, ałun, i suchy piasek.
Do tekturowego pudełka sypiemy warstwę proszku i na niej układamy przeznaczone do suszenia pojedyńcze kwiaty, przesypując płatki preparatem i zwracając uwagę, aby nie stykały się i pozostały niezgniecione.
Pudełko ustawiamy w ciepłym, przewiewnym miejscu na dwa do ośmiu dni.. Użyte do suszenia preparaty nadają sie do powtórnego użycia.

Powyzsza metoda pozwala kwiatom zachować żywe kolory i kształty.
W taki sposób mozna suszyć: fiołki, róże, dalie, lilie, zonkile, gerbery, i inne delikatne rosliny.
Należy przy tym zwrócic uwagę, aby nie suszyć razem róznych gatunków, bowiem każdy z nich może wymagać innego czasu suszenia.
Jeśli do suszenia używa się piasku musi on być bardzo drobny, suchy i czysty.
Suszyć należy go w piekarniku przez 2-4 godziny w temperaturze 130 stopni C. od czasu do czasu poruszając naczyniem.
Po ostudzeniu go można przystąpić do przesypywania nim przeznaczonych do zasyszenia roślin.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis

Jak dobrze oświetlić dom lub mieszkanie?

Światło decyduje nie tylko o tym, jak widzimy otoczenie, ale również jak się w nim czujemy. Jak odbieramy dane wnętrze, czy ono ginie w mroku, czy zaprasza swoim światłem. Oświetlając własny dom czy mieszkanie warto podjąć trud właściwego doboru świateł. Niniejszy artykuł ma pomóc, w tym wcale nie prostym zadaniu.

Światło decyduje nie tylko o tym, jak widzimy otoczenie, ale również jak się w nim czujemy. Jak odbieramy dane wnętrze, czy ono ginie w mroku, czy zaprasza swoim światłem. Oświetlając własny dom czy mieszkanie warto podjąć trud właściwego doboru świateł. Niniejszy artykuł ma pomóc, w tym wcale nie prostym zadaniu.

Kryteria doboru właściwego oświetlenia:

1. Zastosowane lampy muszą dawać odpowiednią ilość światła
Ta potrzebna ilość światła zmienia się jednak w zależności od czynności wykonywanych w pomieszczeniu. Np. do czytania wymagany jest poziom 300lx, a do czynności bardziej precyzyjnych, typu szycie, klejenie drobnych elementów 750lx. Z kolei odpoczynek, czy oglądanie telewizji powinno odbywać się przy znacznie mniejszej ilości światła, rzędu kilkunastu do kilkudziesięciu luksów. Wskazane jest zatem nie ograniczanie się do jednego punktu oświetlającego pokój, lecz w zależności do potrzeb stosowanie kilku osobno załączanych np. żyrandol, dodatkowa lampa do oświetlenie pośredniego, kinkiety i lampy stojące do oświetlenia miejscowego.

2. Światło musi być funkcjonalne
Oznacza to takie zaprojektowanie rozmieszczenia punktów świetlnych, by spełniały swoje zadanie. Np. oświetlenie łazienki powinno być skoncentrowane na lustrze, bo tam wymagana jest największa precyzja przy makijażu czy de makijażu twarzy. W kuchni z kolei nie wystarczy jedno centralne światło, bo stojąc przy zlewie lub blacie, który zazwyczaj jest przy ścianie, swoją osobą zasłanialibyśmy je i miejsce swojej pracy mielibyśmy w cieniu. Dlatego też stosuje się dodatkowe oświetlenie instalowane do wiszących szafek kuchennych. O funkcjonalności oświetlenia świadczy również możliwość jego sterowania. Obecnie możliwe jest wprowadzenie sterowania oświetlenia z pilota, zainstalowania detektorów ruchu, np. tak by zbliżając się do drzwi frontowych światło automatycznie zapalało się. Istnieją “inteligentne” oprawy, które jasność swojego świecenia dostosowują do ilości panującego oświetlenia dziennego. Rozwijająca się elektronika w coraz większym stopniu ułatwia życie człowieka.

3. Oświetlenie powinno być energooszczędne
Na rynku oświetleniowym jest coraz więcej opraw wyposażanych w świetlówki, źródła światła dające ponad czterokrotnie więcej światła, niż tradycyjne żarówki (przy tej samej mocy lampy). Należy tu rozgraniczyć świetlówki z elektronicznym i standardowym układem zapłonowym. Te z elektronicznym i ciepłym zapłonem (zazwyczaj droższe) mogą śmiało być stosowane w gospodarstwie domowym prawie wszędzie. Natomiast przy używaniu, tych z zapłonem standardowym lub elektronicznym i zimnym zapłonem (zazwyczaj tańsze), należy pamiętać, że istnieje silny związek między trwałością źródła a częstotliwością jego załączeń. Powinny być zatem stosowane tylko tam, gdzie światło świeci się stosunkowo długo i rzadko się je włącza i wyłącza.

4. Forma opraw oświetleniowych winna być dostosowana do aranżacji wnętrza, do stylu panującego w domu. Wzornictwo i stylistyka opraw oświetleniowych powinna harmonizować z klimatem stworzonym przez gospodarza domu. Jego dom jest przecież jego wizytówką.

Biorąc powyższe pod uwagę, każde pomieszczenie powinniśmy rozpatrzyć pod kontem stworzenia oświetlenia trojakiego rodzaju: oświetlenia ogólnego, miejscowego i dekoracyjnego. W różnych pomieszczeniach inny rodzaj oświetlenia będzie dominujący lub okaże się, że w konkretnym wnętrzu będzie potrzeba stworzenia wszystkich trzech systemów oświetleniowych. Zawsze punktem wyjścia jest spełniana funkcja oświetlanej przestrzeni. Przede wszystkim trzeba dokładnie wiedzieć, co się chce osiągnąć. Wtedy można przystępować do właściwego doboru oświetlenia.

Dodatkowa uwaga:
Należy też pamiętać, że oświetlenie jest ściśle związane z zasilaniem i do każdego punktu oświetleniowego musi zostać doprowadzony przewód zasilający. Gdy przeprowadzamy remont mieszkania warto się dobrze zastanowić, czy przy tej okazji nie powinniśmy poprowadzić dodatkowych przewodów, wyłączników lub dodać kilka gniazdek. A może zasilanie w wybranym gniazdku załączać wyłącznikiem przy wejściu do pokoju?

Teraz już tylko od nas samych zależy jak będziemy się czuć w naszych domach. Troska o odpowiednie oświetlenie, to również dbanie o nasze zdrowie.

Artykuł pochodzi z serwisu Artelis